Uzyskanie wiedzy o przyczynach i obrazie klinicznym wybranych zaburzeń. Umiejętność rozpoznawania zwiastunów problemów wychowawczych. | ||
1. Kendall, P., C. (2004). Zaburzenia dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne dla praktyków i rodziców. Gdańsk: GWP. 2. Pużyński, S., Wciórka, J. (2000). ICD-10. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. Kraków: Wyd. VESALIUS. 3. Wolańczyk, T., Komender, J. (2005).Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. 4. Carson, R., C., Butcher, J., N., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. 5. Bogdanowicz, M. (1985). Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym. Warszawa: WSiP. | ||
30 (I5W) Cw. |
Psychospołeczne problemy niepełnosprawności u dzieci i młodzieży. | |
• Jednostki kliniczne niepełnosprawności (np. mózgowe porażenie dziecięce, autyzm, niepełnosprawność intelektualna). • Środowiska wychowawcze, opiekuńcze, edukacyjne, terapeutyczne, zawodowe - analiza z perspektywy realizacji potrzeb niepełnosprawnych - dzieci i młodzieży. • Specyficzne problemy sytuacji życia codziennego rodziców i opiekunów dzieci niepełnosprawnych. | ||
Poznanie psychologicznych następstw uszkodzeń mózgu (jednostki niepełnosprawności). Orientacja w specyficznych technikach diagnostycznych rodziny i dziecka. Rozpoznawanie problemów i potrzeb osób wspierających niepełnosprawnych. Orientacja w ofercie placówek udzielających pomocy i wsparcia (np. stowarzyszenia, organizacje pozarządowe i inne). | ||
1. Maciarz, A. (red.). (1999). Z teorii i badań społecznej integracji dzieci niepełnosprawnych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. 2. Pisula, E. (2005). Małe dziecko z autyzmem. Warszawa: PWN. 3. Obuchowska, I. (red ). (2005). Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa: WSiP. |