WfKBdzud 14. Wybrane zaburzenia endokrynologiczne 359
zwykle w okresie dojrzewania, a jej obraz kliniczny nieco różni się od typowego przebiegu u dorosłych.
• wole o jednorodnej konsystencji, często ze szmerem naczyniowym
• tachykardia: najczęstszy objaw
• ubywanie masy ciała przy dobrym lub wzmożonym apetycie ? zaburzenia snu
• problemy psychiczne ^■^pogorszenie osiągnięć szkolnych
• wtórne moczenie nocne ^przyspieszenie tempa wzrastania.
• wilgotna, nadmiernie ucieplona, jedwabista skóra, spocone, ciepłe ręce łagodny wytrzeszcz gałek ocznych (oftalmopatia tarczycowa)
#zaburzenia rytmu serca.
Wbadaniach dodatkowych stwierdza się znacznie obniżony lub nieoznaczalny poziom TSH przy podwyższonym stężeniu wolnej tyroksyny i trijodotyroniny. liczba krwinek białych jest zwykle mała (nawet do leukopenii), obniżony jest także poziom cholesterolu całkowitego i frakcji LDL. U większości pacjentów ^pierdzą się przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej i tyreoglobuli-^^Charakterystyczne dla choroby G-B są przeciwciała stymulujące receptor TSH., Pośrednią ocenę ich obecności umożliwia badanie wszystkich przeciwciał wiążących receptor TSH. Ultrasonografia tarczycy w chorobie G-B zwykle ■razuje powiększoną tarczycę, o obniżonej echogeniczności i wzmożonym fcwepływie naczyniowym.
• i Leczenie farmakologiczne lekami tyreostatycznymi. Obarczone jest ono K jednak licznymi działaniami niepożądanymi (uszkodzenie szpiku, zespoły
toczniopodobne, alergiczne odczyny skórne, uszkodzenie wątroby).
• 'Stosowanie jodu radioaktywnego (zaleca się stosowanie takiej dawki jodu,
po której tarczyca ulegnie zniszczeniu).
• Leczenie chirurgiczne (zaleca się całkowite usunięcie tarczycy).
m Oczekiwanym efektem leczenia radykalnego jest więc trwała niedoczynność ■rczycy, wymagająca stałego podawania syntetycznych hormonów tarczycowych. W Polsce i wielu krajach europejskich nadal zaleca się rozpoczynanie leczenia od tyreostatyków, a leczenie radykalne podejmuje się w przypadku eawrotów lub niepowodzeń leczenia zachowawczego.