gfozdział 14. Wybrane zaburzenia endokrynologiczne 403
Należy natychmiast podać domięśniowo lub głęboko podskórnie glukagon Widawce 0,1-0,2 mg/10 kg masy ciała, tj. 0,3-0,5 mg dla dziecka poniżej 7. roku pycia; 1 mg dla dziecka w wieku szkolnym. Konieczne jest zapewnienie Bezpiecznej pozycji i zorganizowanie transportu do szpitala. Jeżeli po kilkunastu minutach od podania glukagonu dziecko nie odzyskało przytomności, należy powtórzyć iniekcję.
Po odzyskaniu przez dziecko przytomności należy podać łatwo przyswajalne węglowodany, kontrolując glikemię podczas całego postępowania. Nawet w przypadku odzyskania przytomności konieczne jest kontynuowanie leczenia w, warunkach szpitalnych z uwagi na duże wahania glikemii i trudności w uzyskaniu wyrównania cukrzycy.
^Należy podać 20% glukozę dożylnie w dawce co najmniej 0,5 g/kg masy ciała. Jeżeli w trakcie podawania pacjent odzyska przytomność, a glikemia ulegnie feprmalizacji można obniżyć stężenie glukozy wlewu dożylnego, utrzymując go do czasu, gdy będzie możliwość podaży doustnej. Należy utrzymać glikemię w plamcach 150-200 mg/dl (8-12 mmol/1).
Gdy mimo normalizacji glikemii pacjent nie odzyskał przytomności, należy jpdrożyć leczenie prawdopodobnego obrzęku mózgu. W uzasadnionych przypadkach należy rozważyć diagnostykę w celu wykluczenia skutków urazu głowy, do którego mogło dojść w stanie hipoglikemii. Leczenia przeciwobrzękowego wymagają również pacjenci, u których po ustąpieniu groźnych objawów mpoglikemii wystąpiły silne bóle głowy i wymioty.
• trwałe uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego •fe padaczka.
§U większości pacjentów po incydencie umiarkowanej lub ciężkiej hipo-Iglikemii stwierdza się zmiany w zapisie EEG, które normalizują się po upływie kilku miesięcy. Nawracające hipoglikemie powodują upośledzenie funkcji wżnawczych, w mniejszym stopniu motorycznych, trudności w koncentracji, zaburzenia pamięci. Nieuświadomione, zwłaszcza nocne hipoglikemie, powodują podobne skutki do objawowych hipoglikemii.