wpływ polityki pieniężnej banku centralnego na inflację i gospodarkę realną, m.in. poprzez kanał stóp procentowych, oczekiwań inflacyjnych oraz kursu walutowego. Modele tego typu są powszechnie stosowane przez banki centralne (w Polsce patrz na przykład: [Wróbel i Pawłowska, 2002], [Łyziak, 2002], [Postek, 2011], [Kłos i in., 2004], [Demchuk i in., 2012], [Kapuściński i in., 2014], [Brzoza-Brzezina, 2011], [Sławiński, 2011]). Szeroki przegląd badań dla gospodarek centralnej i wschodniej Europy zamieszcza [Egert i MacDonald, 2009].
W niniejszym opracowaniu działanie kanałów mechanizmu transmisji monetarnej zostało ocenione, podobnie jak w [Kapuściński i in., 2014], [Polito i Wickens, 2012], [Sack, 2000] na podstawie strukturalnego modelu wektorowej autoregresji (SVAR).
Związek między ilością pieniądza a cenami jest powszechnie akceptowany w literaturze, kontrowersje budzą natomiast mechanizmy przenoszenia impulsów pieniężnych. Wyjaśnienie występujących w tym obszarze zależności przyczynowo - skutkowych ma nie tylko poważne znaczenie teoretyczne, ale stanowi także ważną wskazówkę dla polityków gospodarczych, którzy trafnie muszą przewidywać skutki materialne podejmowanych decyzji monetarnych. Znajomość mechanizmu transmisji monetarnej jest ważna, szczególnie dla banków centralnych, w przypadku realizacji strategii bezpośredniego celu inflacyjnego. Pozwala ona na osiąganie celów inflacyjnych za pomocą instrumentów polityki pieniężnej. Większość współczesnych teorii dotyczących mechanizmu transmisji polityki pieniężnej akcentuje rolę stóp procentowych, jako instrumentu polityki antyinflacyjnej banku centralnego. Bank centralny stabilizuje ceny poprzez kształtowanie stóp procentowych na odpowiednim poziomie. W małych otwartych gospodarkach znaczny wpływ na poziom inflacji ma również kurs walutowy. Głównymi kanałami mechanizmu transmisji monetarnej są zatem: kanał stopy procentowej, kanał oczekiwań inflacyjnych oraz kanały kredytowe (por. np. [Mishkin, 1996]).
1.2.1 Kanał stopy procentowej
Stopy procentowe są głównym instrumentem polityki pieniężnej banku centralnego. Zwiększenie restrykcyjności polityki pieniężnej powoduje, w pierwszej kolejności, wzrost krótkoterminowych stóp procentowych na rynku międzybankowym, a na-
10