3. Faza opracowywania projektu
4. Faza sporządzania opisów projektowych wraz z dokumentacją techniczną.
Obecnie realizowany jest etap drugi, czyli kolekcjonowanie danych przygotowanych przez dzieci i nauczycielki zaangażowane w projekt. Główną metodą gromadzenia danych jest obserwacja. Poniżej przedstawiona jest krótka charakterystyka tej metody oraz sposobu, w jaki pomaga ona w poznawaniu świata lekcji, na której dzieci wraz z nauczycielkami wykorzystują pomoce dydaktyczne.
Obserwacja
Obserwacja jest aktem postrzegania działań i wzajemnych interakcji ludzi znajdujących się w miejscu badań za pomocą pięciu zmysłów badacza (Angrosino, 2010: 81.). Metoda ta pochodzi z etnografii. Na początku pomagała w badaniu małych, homogenicznych kultur. Od badacza oczekiwano, że zamieszka w społeczności, czynnie będzie uczestniczył w życiu codziennym członków oraz poprzez dokładną obserwację codziennego życia będzie kolekcjonował materiały badawcze (Tedlock, 2009). Współcześnie powraca się do korzeni założeń tej metody. Nie zawsze oczywiście można zamieszkać z badanymi, ale podobne efekty zapewnia gromadzenie materiałów badawczych przez samych badanych.
Obserwację określa się jako podstawę wszelkich metod badawczych w naukach społecznych, naukach o zachowaniu (Angrosino, 2009: 129. za Adler, Adler, 1994: 389.). Jest niezmiernie przydatna w pedagogice. Pozwala gromadzić dane nie tylko za pomocą słowa, choć niejednokrotnie wspiera przeprowadzanie wywiadów, ale także skupia uwagę badacza na gestach, mimice, postawach i zachowaniach. Niezmiernie istotne jest to przy badaniu dzieci, które nie zawsze chętnie dopuszczają badacza do swojego świata i właśnie za pomocą zmysłów wzroku, dotyku, w niektórych przypadkach także węchu i smaku, a dopiero słuchu, spróbować wniknąć w codzienność dzieci. Obserwacja, a w szczególności obserwacja uczestnicząca, nie tylko umożliwia poznanie, ale także to próba zrozumienia świata badanego.
Badania za pomocą obserwacji można przeprowadzić w warunkach laboratoryjnych, a także naturalnych. Ten drugi rodzaj gromadzenia danych, to obserwacja naturalistyczna, czy badania terenowe (Angrosino, 2009). W przypadku opisywanego projektu badawczego autorki koncentrują się na przestrzeni szkolnej, co oznacza, że są to badania terenowe. W tradycji badawczej, a także w praktyce, ważne jest podjęcie próby postrzegania wydarzeń
oczyma badanych, co pozwala poznać, jaki dzieci przedszkolne i wczesnoszkolne mają
5