4552035656

Dziekan Wydziału Elektrotechniki i Elektroniki

Andrzej

Materka

Rok urodzenia: 1949 SclkJ& Wydział EMctronBd Po-Ktechnid Warszewskie), 1972

Dat/ awansów zawodowych: dr 1979 dr hab.: 1984 prof.: 1996

Dyscyplina naukowa: elektronika.

Zainteresowania naukowe obejmują: komputerowe modelowanie przyrządów półprzewodnikowych, projektowanie układów mikrofalowych, cyfrowe przetwarzanie sygnałów i obrazów, zastosowania i metody realizacji sztucznych sieci neuronowych.

Ważniejsze funkcje organizacyjne pełnione w uczelni: dyrektor Instytutu Elektroniki (od 1995), koordynator adaptacji budynku pofa-brycznego „Lodex” na potrzeby trzech wydziałów PŁ (od 1997).

Rodzina: żona Małgorzata (lekarz stomatolog), syn Wojtek (doktorant WOiZ PŁ, pracownik mBanku).

Największym wyzwaniem w rozpoczynającej się kadencji

jest dla mnie wprowadzenie takiego systemu przydzielania zadań dydaktycznych dla jednostek Wydziału, który umotywuje te jednostki do zmniejszenia kosztów kształcenia a nie, jak

10

dotychczas, do powiększania liczby godzin prowadzonych zajęć.

Za najpilniejszą sprawę uważam wdrożenie zainicjowanych przez Pana Dziekana Leszczyńskiego przedsięwzięć zmierzających do pełnej informatyzacji Wydziału, szczególnie w zakresie ewidencji informacji o studentach i wynikach ich studiów.

Mój największy sukces w pracy zawodowej to opracowanie, wspólnie z prof. T. Kacprzakiem, prostego i jednocześnie dokładnego modelu tranzystora MESFET, który od 20 lat jest używany na całym świecie w programach CAD z zakresu techniki mikrofalowej.

W czasach studenckich najbardziej denerwował mnie stres towarzyszący zaliczeniom i egzaminom.

Uważam, że jest coś nienaturalnego > w systemie sprawdzania wyników kształcenia, w którym zakłada się. że j student „nie umie” i musi udowod- | nić, że wiedzę posiadł - niemal jak w karykaturalnym przewodzie sądowym. A przecież przekazywanie wiedzy w układzie mistrz-uczeń jest czymś pięknym, niemal radosnym, często twórczym i nie powinno być źródłem zmartwień! Ten aspekt naszych relacji ze studentami ginie w praktyce V funkcjonowania szkoły wyższej i po- ^ winien zostać dostrzeżony. Jest tu j wiele fundamentalnych spraw do dys- l kusji i wiele rzeczy do zrobienia, wspólnie ze studentami.

Wolny czas lubię spędzać na słuchaniu muzyki i ćwiczeniach fizycznych (fitness dub, pływanie, rower, marsze). Jeśli mam go więcej, uprawiam narciarstwo i żeglarstwo.

Diagnostyka i terapia

nowotworów

W ramach II ogólnopolskiego spotkania ekspertów, Centrum Doskonałości Technik Laserowych i Biomateriałów w Medycynie, istniejące przy Politechnice Łódzkiej, zorganizowało I czerwca 2002 r. sympozjum nt. Postępy w zastosowaniu metody foto-dynamicznej w diagnostyce i terapii nowotworów.

Na sympozjum złożyły się trzy sesje. Pierwsza poświęcona była przedstawieniu dorobku Centrum w zastosowaniu wspomnianej wyżej metody w diagnostyce i terapii nowotworów. Przypomnijmy, że Centrum Doskonałości powstało 1999 r. Tworzą je: Centrum Diagnostyki i Terapii Laserowej PŁ, Międzyresortowy Instytut Techniki Radiacyjnej PŁ wraz z medycznymi partnerami naukowymi Instytutem Ginekologii i Położnictwa AM oraz Kliniką Urologii AM. Placówki te uzyskały nominację w drodze konkursu zofganizowanego przez PHARE i Fundację Na Rzecz Nauki

Polskiej, w której wzięło udział 59 interdyscyplinarnych zespołów (grupujących ponad 300 placówek naukowych z całego kraju!). Powstało wówczas tylko 5 Centrów Doskonałości.

W Centrum, wspólnie z zespołem neurologów z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. M. Kopernika w Łodzi, prowadzone są również badania m.in. nad zastosowaniem fizykoterapii laserowej w przypadkach stwardnienia rozsianego (choroby dotychczas nieuleczalnej).

Na drugiej sesji omówiono nowe kierunki badań i doświadczeń w dziedzinie fotodynamicznej terapii nowotworów. Wyniki badań w tej dziedzinie zostały przedstawione przez ekspertów, reprezentujących medyczne ośrodki badawcze i kliniki z całego kraju. Trzecia sesja skupiła się na dyskusji nt. obecnych ograniczeń omawianej metody oraz nowych rozwiązań naukowych i organizacyjnych w jej upowszechnianiu.

ZYCIE UCZELNI, Październik 2002