two ciągłe pt. „Przegląd Naukowo-Techniczny Akademii Góniczo-Hutniczej", o poziomie pośredn.m pomiędzy zeszytami naukowymi a czasopismami techn.cznymi.
W „Przeglądzie” publikowane będą zarówno oryginalne prace naukowe jak i ważniejsze opracowania o charakterze referatowym. W szczególności wydaje się celowe referowanie w „Przeglądzie" nowych, ma.o jeszcze znanych metcd, stosowanych w badaniach naukowych i w produkcji przemysłowej. następnie ogłaszanie opisów zasad konstrukcji i użytkowania nowej aparatury naukowej i przemysłowej, wreszcie przedstawianie wyników ciekawszych prac teoretycznych i doświadczalnych. Opracowania przyczynkowe mogą stanowić materiały pomocnicze, przydatne do badań naukowych i zajęć dydaktycznych, a w pewnych przypadkach mogą być wykorzystane również w produkcji przemysłowej.
Komisja Wydawnicza będz.e dążyć do tego, aby „Przegląd" ułatwiał pracownikom nauki i przemysłu, a przede wszystkim młodej kadrze, rozwijanie dyskusji na temat ich opracowań naukowych, technicznych i dośw.adczałnych oraz aby przysp eszał wdrażanie wyników tych prac do produkcji.
W miarę możliwości uzależnionych od napływu materiałów przewidziany jest podział każdego zeszytu na częśc referatową i dyskusyjną.
„Przegląd Naukowo-Techniczny AGH" ukazywać się bę-dz e w dwóch seriach: G — górnictwo i H — hutnictwo, przy czym poszczególne zeszyty w każdej serii zaw.erać będą w miarę możności prace o pokrewnym ujęciu tematyki. W zeszytach obu serii zamieszczane będą również prace z zakresu dyscypl.n podstawowych i pokrewnych technicznych, reprezentowanych przez katedry i wydziały pionu górn.cze-go i hutniczego AGH.
Ze względu na swój charakter „Przegląd" wydawany bę-dz e techniką powielania, stosowaną dla skryptów dydaktycznych. Nakład zasadniczo zostanie ograniczony do zapotrzebowania Akademii Górniczo-Hutniczej. Inne zainteresowane uczelnie, instytuty naukowo-badawcze oraz zakłady przemysłowe proszone są o zgłaszanie swego zapotrzebowania do Komisji Wydawniczej AGH (Kraków, Al. Mick.ewi-cza 30, tel. 300-30. wewn. 490), celem odpowiedn.ego zwiększenia nakładów poszczególnych zeszytów.
Dotychczas wydane zostały następujące zeszyty „Przeglądu":
nr 1 ser. „G" zesz. 1 (górnictwo), obj. 5,25 ark. wyd. cena 10,50 zł
nr 2 ser. „G" zesz. 2 (geodezja), obj. 5 ark. wyd. cena 10,— zł nr 3 ser. „G" zeoz. 3 (geodezja), obj. 3 ark. wyd. cena 6,— zł nr 4 ser. „H" zesz. 1 (hutnictwo), obj. 2,75 ark. wyd. cena 5,50 zł.
W „frzcględzie Naukowo-Technicznym" nr 2, s. „G" z. 2
opublikowano następujące artyku.y:
Krzysztof Notak, Leszek Turek, Jan Wereszczynski — Systemy radiolokacyjne i ich zastosowanie w geodezji.
Aleksander Płatek — Dalmierza elektrooptyczne i mikrofalowe oraz ich zastosowanie w geodzji W „Pizeglądzie Naukowo-Technicznym" nr 3, s. „G” z. 3 ukazały się następująoe artykuły:
Jerzy Gomoiiszewski, Krystyna Tryuk, Stanisława Mil-bert — Sprawy dydaktyczno-wychowawcze na Wydziale Geodezji Górniczej AGH.
Mieczysław Muewski — Rola geodety górniczego w życiu kopalni
Jerzy Gomoliszewski — Zakres studiów i zadania geodezji inżynieryjno-przemysłowej
btamsiaw z,zpetkowski — Kontrolna poligonizacja kopalniana.
Komunikat: Z pobytu profesora dra W. Schermer-horna w Krakowie.
Zamów.en.a (za zaliczeniem) na poszczególne numery „Przeglądu Nauk.-Techn. AGH" jak również na „Zeszyty Naukowe AGH" oraz skrypty AGH przyjmuje Księgarnia Naukowa „Domu Książki", Kraków, Podwale 6.
Przekazując Czytelnikom pierwsze zeszyty „Przeglądu" Komisja Wydawnicza AGH zwraca się z prośbą o uwagi krytyczne i wnioski co do zakresu treści i formy wydawnictwa. Wszelkie propozycje będą z wdzięcznością przyjęte i zostaną wykorzystane przy opracowaniu dalszych zeszytów.
M.O.P.
KARTO GRAPHISCHE NACHRICHTEN — czasopismo Niemieckiego Towarzystwa Kartograficznego (Deutschen Gesellschaft iiir Kartographie). Wychodzi w rsielefeid (NRF) od 1951 r. Do 1956 r. ukazywały się 4 zeszyty rocznie; od 1957 r. — pięć w ciągu roku. Oprócz części zawierającej artykuły fachowe czasopismo posiada: dział sprawozdawczy, nowości kartograficzne, przegląd bibliograficzny książek i czasopism, recenzje, dział podający ważniejsze wia-dowości fachowe i personalne oraz wiadomości Niemieckiego Tow. Kartograficznego.
W krótkim przeglądzie podawać będziemy artykuły bardziej ogólne oraz takie, które niewątpliwie zainteresują polskich kartografów, a znaczna ich część zainteresuje na pewno i geodetów.
Zeszyt 1 z r. 1958. — E. Imhof — Rzeczywistość i abstrakcja w kartograficznym przedstawieniu terenu. Jest to szereg ważnych spostrzeżeń wybitnego znawcy metod przedstawiania rzeźby terenu; temat artykułu omawiał autor na posiedzeniu Niemieckiego Tow. Kartograficznego we Freiburgu we wrześn u 1957 r. Warto zaznac/yć. że temat te.v, którym prof. Imhof zajmuje się od kilkudziesięciu lat. zostanie przez niego szczegółowo opracowany w przygotowywanej pracy „Kartographische Gelandearstellung”.
— J. Schiinke — Geodezyjno-topograficzne podstawy zdjęć terenu. Autor omawia między innymi sprawę ilości punktów topograficznych na 1 km2 zdjęcia terenu. Podaje on w związku z tym zestawienie różnego typu zdjęć terenowych (od 1:25 000 do 1:1000), z którego wynika, że obecnie w Niemczech na 1 km-’ zdjęcia w skali 1:5000 mierzy się przeciętnie około 900 punktów, a na zdjęciu 1:25 000 około 100 punktów na 1 km2. Autor podaje także wykresy zależności ilości pomierzonych punktów oraz dokładności zdjęcia od jego skali.
— R. Wewer — Nowe możliwości przedstawienia terenu za pomocą metody „geoplcstyczncj". Omawia się tu zastosowanie podświetlenia przezroczystego modelu plastycznego terenu; na skutek wewnętrznego załamania i odbicia promieni świetlnych otrzymuje się cieniowy obraz terenu. Obszary płaskie dadzą obraz biały; różne nachylenie zboczy da różne nasilenie cieni. Jest to próba szukania naj-bardz.ei obiektywnego sposobu w celu otrzymania najwłaściwszego efektu cieniowego na mapach.
— W. Prillewizer — Centralny problem kartografii topograficznej. Autor referuje słynną już dziś pracę austriackiego profesora Leonarda Brandstattera: Exakte Schichtli-nien und topographische Gelandedarstellung" która została opublikowana w specjalnym zeszycie 18 — Osterreichische Zeitschrift fur Vermessungswesen z r. 1957.
Praca ta zajmuje się kwestią dokładnego przedstawienia geometrycznego rzeźby terenu i jednoczesnego unaoczniania plastycznego ukształtowani pow.erzchni. W zrcykule po-de-na jest pcżyteczna tablica ułatwiająca wybór odntępj poziomic zależnie od wybranej skali mapy oraz doskonały przykład konieczności uzupełnienia poziomicowego rysunku kreskami na mapie 1:25 000.
Zeszyt 2 z r. 1958. — E. Otremba — Kartograficzne problemy geografii cywilizacji. Autor omawia cel sporządzania map typów cywilizacji, ich zastosowanie praktyczne, możliwości przedstawienia kartograficznego na takich mapach, najważniejsze momenty, na które należy zwrócić uwagę przy redakcji. Podana jest tu także klasyfikacja map tego typu.
— H. Kreuzkamp — Terenowe wysokościowe kombinacje w skróconej skali (barwnej). Omówiona jest tu jedna z najnowszych metod hipsometryczno-cieniowego przedstawienia terenu, użyta ostatnio w atlasie Herdera i kolejność prac technicznych przy wykonywaniu map tym sposobem.
— H. Miinnich — Przewyższone mapy plastyczne w małych skalach. Z przewyższeniem wymiaru pionowego w stosunku do poziomego mamy do czynienia przy mapach plastycznych i na globusie plastycznym. W całych podzialkach takie przewyższenia są bardzo duże, kilkunastokrotne, a nawet i większe. Ma to duży wpływ na zniekształcenie nachylenia zbocza i odstępów poziomicowych. Podano tu wykresy obrazujące wpływ przewyższenia na sposób oddania nachylenia zboczy.
Zeszyt 3 z r. 1958. — G. Póhlmann. — Dzisiejsze metody i sposoby przedstawienia terenu. — Krótki zarys rozwoju metod przedstawienia terenu i obraz trudnbści związanych z odtworzeniem trzeciego wymiaru na płaszczyźnie. Omawia przedstawienie terenu za pomocą kresek i cieniowania: za pomocą tak zwanego oświetlenia od południa; na podstawie fotografii modelu plastycznego i ręcznego cieniowania.
— A. Kndble — Zdjęcie topograficzne terenu jako podstawa kartograficznego przedstawienia rzeźby. Omawia
469