Krzysztof Woźniakowski
Obserwatorzy i czytelnicy rozległego dorobku naukowego Jerzego Jarowieckiego zauważyli z pewnością, jak obok dwóch dotychczasowych głównych pasji badawczych znakomitego bibliotekoznawcy, historyka literatury i prasy polskiej (twórczości Józ£fa Ignacego Kraszewskiego, zwłaszcza w dziedzinie powieści historycznych oraz dziejów polskiej prasy konspiracyjnej pod okupacją hitlerowską 1939-1945) coraz wyraziściej wyłania się pasja trzecia: historia i bibliografia prasy lwowskiej XIX-XX w.
Przy czym, jak świadczą kolejne publikacje, Jerzy Jarowiecki, choć i wcześniej wierny leopolia-nom, zdaje się bodaj szczególnie fascynować tym tematem od momentu „przejścia w stan spoczynku” (to ostatnie określenie, w jego przypadku jest oczywiście jedynie retoryczną formułką bez żadnego pokrycia w rzeczywistości: na emeryturze tempo przyrostu nowych pozycji w bibliografii prac Jerzego Jarowieckiego ani na moment nie osłabło!).
Efektem szeroko zakrojonych działań, nazywanych przez profesora „spłacaniem długów miastu dzieciństwa i młodości” (urodzony w r. 1930 w Borysławiu, spędził we Lwowie przede wszystkim wojenne lata 1941-1945) jest m.in. jego najnowsza książka stanowiąca poprzedzoną bardzo obszernym monograficznym wstępem pierwszą bibliografię prasy lwowskiej lat 1864-1918, która właściwie stanowi wcześniejszą zasięgiem chronologicznym część poprzedniej - równie pionierskiej - pracy tego typu, a mianowicie (przygotowanej we współpracy z dr Barbarą Górą a opublikowanej jeszcze w 1994 r.) Prasy lwowskiej w dwudziestoleciu międzywojennym. Próby bibliografii. W ten sposób - jakkolwiek nie są to dzieła w pełni „kompatybilne" - uzyskaliśmy fundamentalne informatory bibliograficzne dla całego okresu 1864-1939, czego nie sposób nie docenić, stwierdzając zarazem, że dotychczasowe poszukiwania historyków prasy lwowskiej prowadzone były po trosze „po omacku” i w niejednym wymagają teraz korekt i uzupełnień.
Przypomnijmy, że bibliografia międzywojennej prasy lwowskiej z r. 1994 ograniczała się świadomie tylko do prasy wydawanej w latach 1918-1939 w języku polskim oraz rejestrowała ogółem 1173 tytułów gazet i czasopism, poklasyfikowanych na 20 działów (niekiedy bardzo obszernych, z licznymi poddziałami), takich jak prasa ogólnoinformacyjna i społeczno-polityczna, fachowa, gospodarcza, czasopisma naukowe, pedagogiczne, literackie i społeczno-kulturalne, prasa techniczna, czasopisma religijne, czasopisma dla dzieci i młodzieży i młodzieżowe, prasa hobbistyczna, czasopisma humorystyczne i satyryczne, kobiece, ogłoszeniowo-reklamowe, sportowe, turystyczne, urzędowe, wojskowe i kombatanckie, związkowe, prasa niesklasyfikowana, jednodniówki.
Będąca przedmiotem naszej uwagi Prasa lwowska wiatach 1864-1918. Bibliografia (potężne tomiszcze liczące ponad 550 stron i zaopatrzone też w podobizny stron tytułowych ciekawszych pism) pomyślana jest przede wszystkim jako „w miarę pełna” próba rejestracji gazet i czasopism ukazujących się we Lwowie w języku polskim (autor starał się dotrzeć do wszystkich z autopsji, prowadząc kwerendy w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Bibliotece Jagiellońskiej, Bibliotece Narodowej, Bibliotece Uniwersytetu Lwowskiego i Bibliotece im. W. Stefanyka we Lwowie), ale uwzględnia też - po części w oparciu o istniejącą literaturę przedmiotu -periodyki wydawane po ukraińsku, żydowsku, niemiecku, łacinie i francusku. Ogółem Jerzy Jarowiecki