}fai)f/łaściwościhydrożelupolialkoholu winylowego)
■ Struktura wybranych monomerów winylowych. Otrzymywanie i przykłady zastosowań PE, PP, PS, PAN, PMMA, PVC, PVDC, PTFE, PVA, PVAC;
■ Izomeria pozycyjna w cząsteczkach polimerów;
■ Stereoizomeria; izomeria geometryczna i optyczna w cząsteczkach polimerów. Prochiralność, taktyczność;
■ Średni stopień polimeryzacji. Liczbowo i wagowo średni ciężar cząsteczkowy. Polidyspersyjność;
■ Otrzymywanie i właściwości PVA.
Analiza budowy fragmentu makromolekuły polialkoholu winylowego) może prowadzić do błędnych wniosków odnośnie metody syntezy tego polimeru. Widoczna analogia strukturalna molekuł PVA (ang. polyuinyl alcohol) do cząsteczek typowych polimerów otrzymywanych w reakcji polimeryzaqi (rys. 1.) nie pozwala w tak oczywisty i jednocześnie prawidłowy sposób, jak ma to miejsce w przypadku np. polistyrenu, wnioskować o strukturze monomeru, którego polimeryzacja prowadzi do powstania makromolekuł PVA. Przyczyną różnic jest zjawisko tautomerii keto-enolowej, któremu, ze względu na specyficzną budowę, ulegają cząsteczki alkoholu winylowego -(rys. 2.). Równowaga reakcji tautomeryzacji jest przesunięta w stronę tworzenia acetaldehydu w tak znacznym stopniu, że równowagowe stężenie alkoholu winylowego jest bliskie zeru. Nie może on więc stanowić monomeru do otrzymywania polialkoholu winylowego).
Alkohol winylowy (enol)
Rys. 1. Zależność między budową meru a strukturą polimeru na przykładzie wybranych związków
Rys. 2. Tautomeria keto-enolowa i jej konsekwencje w zakresie polimeryzacji etanalu
-1-