HYDROŻELE 115
(w niedużej ilości). Estry kwasu maleinowego mogą też służyć do sieciowania, wielonienasycone związki natomiast, jak diwinylobenzen lub diakrylany itp. mają być nieskuteczne [89, 90], ze względu na hydrofobowość; najprościej jednak sieciuje się gazowym NH3, glikolami, oksyetylenowaną gliceryną, a nawet cukrami [91-95]. Istnieje także możliwość otrzymania w prosty sposób żeli amfifilowych na podstawie kopolimerów z udziałem AAm. Wystarczy użyć jako trzeciego komono-meru a-olefiny z długim łańcuchem alifatycznym, formując terpolimer, np.:
HYDROŻELE 115
(CH2)x
CH,
:h—CH—ch2—CH
CO CO OR
\ /
o
CO JZO
o
R = alkil (C2_4); x>8; m ^ 1 %-mol.
Schemat 6
Kopolimer ten wytrąca się z benzenu podczas kopolimeryzacji, o ile x i m nie są za duże.
Wiele dalszych odmian można uzyskać przez otwarcie pierścieni bezwodnikowych za pomocą asymetrycznej alkilenodiaminy [96,97] i kolejne modyfikacje chemiczne. W wypadku użycia N,N-dimetyloetylenodiaminy reakcja przebiega w sposób następujący:
-CH—CH—CH2—CH-
OR
+h2n— ch2ch2 -ncch^
n
-CH—CH—CH2—CH—
+ R—Br
CO CO OR CH=»
OH NH—CH2CH2—N—R
Br
CH3 j Schemat 7
R może być resztą alkilową, aromatyczną lub inną. W celu usieciowania niekoniecznie musi być wprowadzony konwencjonalny czynnik sieciujący. Sieciowanie może być dokonane za pomocą aminoalkilotrialkoksysilanów:
(R10)3Si—R 2—NH 2 [97].
Usieciowane kopolimery bezwodnika kwasu maleinowego nadają się dobrze do „blendynowania” 1 z innymi polimerami, np. z lateksami styreno-
Termin „blendynowanie” dotyczy formowania jednofazowych mieszanin polimerowych, często z użyciem tzw. kompatybilizerów, tj. składników homogenizujących mieszaninę różnych polimerów.