4962384098

261

BIBLIOGRAFIJA RASPRAVA

nie było bibliografii tytułów czasopism. Toteż prace rozpoczęto od sporządzenia wykazu najważniejszych czasopism, który stale uzupełniano w trakcie pracy i konfrontowano z istniejącymi katalogami czasopism we wsz3^rstkich bibliotekach jugosłowiańskich. W wyniku tej pracy został wydany spis czasopism (około 12,5 tysiąca tytułów) w ramach Rocznika Instytutu Leksykogra-ficznego^{1 2}. Wykaz ten będzie podstawą do opublikowania pełnej bibliografii tytułów czasopism.

Drugim niemniej ważnym problemem było przygotowanie dostatecznie licznej kadry bibliografów, która mogłaby podjąć prace w różnych ośrodkach kraju. Przede wszystkim opracowano instrukcję bibliograficzną, którą ogłoszono drukiem w 1952 r.⁸, a następnie przystąpiono do szkolenia bibliografów, korektorów i redaktorów. Poważna ilość kandydatów rekrutowała się ze środowiska nauczycielskiego i pochodziła z prowincji. Po teoretycznym i prak-t>cznym przeszkoleniu kandydaci zostali poddani egzaminowi. Dla orientacji podam, że przy zbieraniu materiałów było zatrudnionych ponad 500 bibliografów. Cały kraj został podzielony na szereg ośrodków bibliograficznych. Główne ośrodki znajdują się w Zagrzebiu, Belgradzie i Lublanie, ponadto czynne są ogniska w Nowym Sadzie, Subciticy, Skop je, Sarajewie, Dubrowniku, Splicie, Zadrze, Rijece i Puli. W Instytucie Leksykograficznym w Zagrzebiu zgrupowana jest główna kadra bibliografów, (kierujących pracami ośrodków prowincjonalnych.

Dobór materiałów do Bibliografii został przeprowadzony przez zespół bibliografów — opisujących pod kierunkiem bibliografów-korektorów, którzy dokonywali korekty formalnej i merytorycznej. Następnie opisy przechodziły do redaktorów działów i ponownie były poddawane ocenie, a po zredagowaniu rewidowane przez redaktorów asystentów i redaktora naczelnego. W ten sposób każdy opis podlegał kilkakrotnej korekcie i niejednokrotnie był odsyłany do uzupełnienia. Widać więc wyraźnie, że organizatorzy zdawali sobie sprawę z niebezpieczeństwa zbierania materiałów według niejednolitej metody i przez wprowadzenie wielokrotnej korekty starali się usunąć niekonsekwencje. Główny redaktor Matę Ujević wspomina, że wiele ważnych problemów powstawało dopiero w czasie redakcji ostatecznej ^{3 4}.

Całość wydawnictwa obejmuje 25—30 tomów in quarto. W chwili obecnej ukazały się już dwa pokaźne tomy (trzeci znajduje się w druku) tego monumentalnego dzieła. Redakcja przewiduje, że prace trwać .będą około ośmiu lat.

Jak już wspomniałam. Bibliografia obejmuje artykuły za okres około 150 lat, tj. od końca XVIII wieku do roku 1945. Pierwsze tomy nie zawierają jednak materiałów z czasów najnowszych, ściśle z lat 1941—1945, ponieważ w czasie opracowania napotykano trudności w dotarciu do kompletów czasopism z okresu wojny. Aby nie opóźniać wydawnictwa, postanowiono wydać suplement zawierający materiały bibliograficzne za lata 1941—1945.

Bibliografia obejmuje zawartość nie tylko czasopism (od tygodnika do rocznika), lecz także gazet, ksiąg pamiątkowych, almanachów, kalendarzy,

1

Grada za bibliografiju }ugoslavenske periodike. Zagreb 1955.

2

* Prirućnik Leksikografskog Zavoda FNRJ. Zagreb 1952.

3

M. U j e v i c: Bibliographie retrospective des i tudes, des articles... parus

4

dans la prese period*que yougoslave. Zagreb 1957 s. 7 i n.