Odczytanie z wykresu Standinga-Katza (Rys. 2.3) wartości wspołczyunika ściśliwości, dla wyznaczonych powyżej parametrów1 pseudo-zredukowanych:
Z = 0.84
Wyznaczenie średniej masy molekularnej mieszaniny, wzór (3.1):
Ma = 20.23 [—^—1 [kmol\
Korzystając z zależności:
(3.14)
równanie stanu gazu rzeczywistego (3.11) można zapisać w postaci:
(3.15)
(3.16)
Po przekształceniu do postaci:
V ZRT ^ m Ma
oraz wykorzy staniu równania definicyjnego gęstości p = y- otrzymujemy ostatecznie:
P~ ZRT
Gęstość gazu w warunkach złożowych wynosi więc:
20-10*-20.23
P =-ó-= 163.13—-
0.84 • 8.314 -10*- (82 + 273.15) Im3]
Metoda Dranchuka - Punisa - Robinsona
Ze względu na dużą popularność wykresu Stanginga-Katza, oraz zastosowanie w obliczeniach inżynierskich komputerów’, pojawiła się potrzeba przedstawienia wspomnianego wykresu w formie zależności matematy cznej. Jedną z takich prób podjęli w 1974 r. Dranchuk. Pun is i Robinson. Metoda ta powstała na bazie wirialnego równania stanu Benedicta-Webba-Rubina. Osiem współczynników tego równania zostało dopasowanych do 1500 punktów wykresu Standinga-Katza. Równanie korelacji Dranchuka-Ptirvisa-Robinsona przyjmuje postać:
Z = l + ClPr + C2p2r + C3pl + CĄ (3.17)
Parametry (7, — C, określone są zależnościami:
(3.18)
(3.19)
Ą = 0.53530771 Ą = 0.68446549
Tpr
Tm
gdzie p, - gęstość pseudo-zredukowana, jest określona wzorem:
0.27 plir P' ZTr
Stale Ą — Ą są równe:
Ą = 0.31506237 , A2 = -1.04670990, Ą = -0.57832729 ,
Ą = -0.61232032, Ą = -0.10488813, Ą = 0.68157001,
Równanie (3.17) jest rozwiązywane ze względu na współczynnik ściśliwości Z dowolną metodą numeryczną rozw iązy w ania równań nieliniowych (metoda kolejnych podstaw ień. New tona. bisekcji. etc.). Metoda jest skuteczna dla następującego zakresu temperatur i ciśnień pseudo-zredukow anych:
9