4962385593

10

Parametry, których wartości mogą być ustalone przez krajowe organizacje normalizacyjne określone są w każdej części Eurokodu. Zwykle mogą one dotyczyć wartości charakterystycznych różnic w warunkach klimatycznych (np. obciążenia śniegiem, wiatrem), wyboru poziomu bezpieczeństwa z uwagi na trwałość konstrukcji oraz ogólnie klas (materiałów i konstrukcji), lub stosowanych metod obliczeń. Są one pozostawione w poszczególnych częściach Eurokodu do wyboru przez krajowe organizacje normalizacyjne. Załączniki Krajowe zawierają parametry ustalone przez krajowe władze normalizacyjne, których wartości liczbowe są rożne niż w wersji opublikowanej przez CEN.

Załączniki Krajowe nie mogą zmieniać lub modyfikować treści poszczególnych Eu-rokodów z wyjątkiem wyraźnie wskazanych sytuacji, kiedy możliwy jest „wybór” parametrów ustalonych przez krajowe organizacje normalizacyjne. Na przykład w EN 1990 wszystkie częściowe współczynniki bezpieczeństwa podano w postaci symboli, których zalecane wartości podano w „uwagach”. W takim przypadku w Załączniku Krajowym można: albo podać zalecane wartości, albo podać wartości alternatywne na podstawie krajowych doświadczeń i tradycji projektowania.

Na uwagę zasługuje fakt, że za bezpieczeństwo budowli odpowiedzialne są krajowe władze normalizacyjne. Oznacza to, że częściowe współczynniki bezpieczeństwa zalecane w Eurokodach mogą być zmieniane w Załącznikach Krajowych. Wobec tego należy się spodziewać, że Załączniki Krajowe poszczególnych krajów Unii Europejskiej będą się różnić. Dlatego mogą być stosowane tylko w kraju, w którym jest projektowany (wznoszony) obiekt budowlany. Tak np. projektant angielski, który projektuje obiekt zlokalizowany w Polsce będzie musiał stosować Krajowe Załączniki polskie, a polski inżynier projektujący budynek w Niemczech zastosuje Krajowe Załączniki niemieckie.

Załączniki Krajowe będą zawierać postanowienia (w tym ewentualnie tzw. parametry krajowe) przewidziane do stosowania przy projektowaniu obiektów budowlanych przeznaczonych do realizacji na terytorium danego kraju. Zakres przedmiotowy postanowień krajowych jest określony w wersji oficjalnej Eurokodu. Na przykład w polskiej wersji Eurokodu obciążenia śniegiem PN-EN 1991-1-3 podano: charakterystyczne obciążenia gruntu na terenie kraju, sytuacje obliczeniowe - wyjątkowe opady, zamiecie.

W Polsce większość Eurokodów (PN-EN) już ustanowiono i mają one status norm polskich. Jako obowiązujące są stosowane od 03.2010 r. Aktualnie występuje koegzystencja dotychczasowych norm krajowych PN-B i polskich wersji Eurokodów PN-EN. Przewiduje się, że w najbliższym czasie ze zbioru norm krajowych zostaną wycofane wszystkie normy PN-B, które będą rozbieżne z Eurokodami.