Ogromnym krokiem do przodu, w kierunku rozwoju polskiego szkolnictwa był fakt, że w 1916 roku Towarzystwo Kursów Naukowych przemianowano na Wyższą Szkolę Rolniczą. Oficjalnie powstała Królewsko-Polska Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, której dyrektorem został Stefan Biedrzycki. W 1918 r. jej nazwę zmieniono na Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, obowiązującą również dzisiaj. Jak wspomniano, nie było wówczas jeszcze Katedry Fizjologii Roślin, ale odbywały się wykłady z tego przedmiotu, realizowane przez Piotra Wiśniewskiego (1918 r.), Wacława Moycho (1919 r.) i Kazimierza Bassalika (1921 r.).
Moycho (1884-1965) studiował w Szwajcarii na Uniwersytecie we Fryburgu, w Wiedniu i na UW. Licencjat na studiach przyrodniczych uzyskał w Paryżu. Po powrocie do kraju pracował jako adiunkt w Zakładzie Botaniki SGGW, po czym na tej uczelni prowadził wykłady zlecone z fizjologii roślin, pracując jednocześnie w Zakładzie Fizjologii Roślin UW.
Bassalik (1879-1960) studiował początkowo w Akademii Leśnej w Tharandt pod Dreznem, a następnie rozpoczął studia biologiczne na Uniwersytecie w Berlinie. Doktorat i habilitację uzyskał na Uniwersytecie w Bazylei. Po powrocie do Polski został Kierownikiem Zakładu Mikrobiologii w PINGW w Puławach, a od 1921 r. kierował Katedrą Fizjologii Roślin UW. Bassalik prowadził badania zarówno z fizjologii roślin, jak i z mikrobiologii, między innymi dotyczące wiązania azotu atmosferycznego.
W 1921 r. powstał Wydział Ogrodniczy SGGW. W 1922 roku na tym Wydziale utworzono Katedrę Fizjologii Roślin z jednym Zakładem o takiej samej nazwie. Kierownikiem katedry i Zakładu został Michał Korczewski (1889-1954).
Sylwetka Michała Korczewskiego
Michał Korczewski (Rys. 2) urodził się w Krakowie i tam studiował w UJ, na Wydziale Filozoficznym. Miał on szczęście słuchać wykładów wybitnych naukowców: fizyka Augusta Witkowskiego, chemika Karola Olszewskiego i fizjologa roślin Emila Godlewskiego (seniora), który jako pierwszy w Polsce został docentem fizjologii roślin. W latach 1873-1874 na wykładach Godlewski podkreślał, że fizjologia roślin jest dyscypliną, stanowiącą „osobną gałąź botaniki”, co wówczas nie było dla wszystkich naukowców oczywiste.
W 1913 r. Korczewski rozpoczął pracę naukową jako asystent u Władysława Rotherta (1863-1916) na UJ. Po wyjeździe Rotherta z Krakowa w 1915 r. został asystentem w Katedrze Chemii Rolnej, której kierownikiem był Godlewski. Korczewski doktoryzował się w 1916 r. na UJ, a w 1920 r. objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Rolniczo-Doświadczalnym tego Uniwersytetu. Pomiędzy wybitnymi naukowcami: Godlewskim o wielkiej wiedzy i młodym, zapalonym, o niezrównanej jasności umysłu Korczewskim wytworzyła się przyjaźń na wiele lat.
14