Natura ćwiczeń treningowych wyraża się w wykorzystaniu zasobów funkcjonalnych o charakterze intelektualnym, energetycznym i emocjonalnym. Zasoby te nie są od siebie niezależne, istnieje między nimi ścisły związek. Skuteczne wykonanie ćwiczenia treningowego jest możliwe tylko dzięki „współpracy" tych poszczególnych zasobów. Ćwiczenie treningowe wiąże się z trzema różnymi, ale zależnymi od siebie elementami (schemat 3):
1. Stopień zróżnicowania wykorzystywanych zasobów. Mimo, że ćwiczenie treningowe jest działaniem globalnym i zintegrowanym, czyli wymaga wykorzystania wszystkich wymienionych zasobów, to stopień udziału każdego z nich jest inny, w zależności od wcześniej ustalonych celów. Na przykład ćwiczenie rozwijające pracę zespołową drużyny będzie wymagało większego wykorzystania zasobów dotyczących podejmowania decyzji i konkretnych działań niż ćwiczenie na posiadanie piłki.
. Gras*
Nłkroudo L-N .. , .
2. Stopień (poziom) wykorzystania każdego z zasobów. Problematyka i złożoność ćwiczenia treningowego wymagają mniejszego lub większego wykorzystania danego zasobu w celu pokonania nałożonych na gracza trudności, zgodnie z jego możliwościami (wcześniejszymi doświadczeniami). Z pewnością im lepsze jest przygotowanie gracza, tym lepiej wykorzysta on swoje zasoby do rozwiązania powierzonego mu zadania.
3. Stopień proporcjonalności wykorzystania poszczególnych zasobów.
Skuteczność ćwiczenia treningowego oznacza dopasowanie Stopnia wykorzy- Schemat 3. Różne zasoby i stopnie ich wykorzystania zależące od Stywanych zasobów. Im bardziej skutecz- natury ćwiczenia treningowego
na jest relacja logiczna pomiędzy celami
ćwiczenia treningowego, chwilowymi możliwościami gracza i strukturą logiczną gry lub wdrażanego modelu gry, tym lepsze będą warunki rozwoju sprawności sportowej.