373
ton voor do rechtstreekse verkiezing van het Europese Parlement in een dergelijke vergoe-ding te worden voorzien. Het zou ten slotto ook ondenkbaar zijn, dat er discriminatie zou be-staan tussen de kandidaatstelling voor de natio-nale en voor de Europese verkiezingen.
Deze laatste elementen vormen ais het ware de Europese kern van deze ontwerp-Convenlie.
Wanneer men de opmerking zou maken dat zij gering zijn, dan is dit juist. Wanneer deze opmerking gepaard zou gaan met een gevoel van teleurstelling over het werk van Uw commissie of zelfs van een licht verwijt, dan geldt zowel het een ais het ander niet Uw commissie, maar de politieke situatie in Europa, waarvoor wij allen medeverantwoordelijk zijn.
Ais ik een persoonlijke opmerking hieraan mag verbinden. dan is het deze, dat de ontwik-keling en de groei van de Europese eenheid steeds meer een technische aangelegenheid ge-worden is die de burger van Europa niet meer kan volgen en die hem dan ook niet meer inte-resseert. Een rechtstreeks gekozen Parlement zal, naar wij hopen, een nieuwe krachtige stoot kunnen geven aan de geestelijke integratie van Europa, waarin de politiek in hoogste zin opge-vat, het bindmiddel is dat al deze technieken met elkander vereent.
Pas wanneer onze Europese Gemeenschap een zodanige graad van geestelijke integratie zal hobben bereikt dat do geesten voldoende rijp zijn voor het aanvaarden van een enkel, centraal opgesteld en opgelegd kiesstelsel, eerst dan zal het toekomstige Europese Parlement tot een volledig uniform kiesstelsel kunnen besluiten.
Naar de mening van uw rapporteur zal ook in dat stadium nog slechts sprake kunnen zijn van cen «zo eenvormig mogelijk kiesstelsel ».
Laat ons immers voorkomen dat bepaalde grotę bevolkingsgroepen in onze Gemeenschap zich van de stembus verre zouden houden, alleen omdat men terwille van goedbedoelde idealen hen een centraiistisch kiesstelsel heeft opgedrongen dat niet strookt met hun Iradities of geestesgesteldheid die in de diverse landen van onze Europese Gemeenschap nu eenmaal verschillend zijn en dikwijls ook zullen moc-ten blijven.
De vrijheidsbeleving, die ten grondslag ligi aan de trouw van onze volkeren aan de natio-nale instellingen en tradities, zal zich dan pas op het Europese vlak laten gelden, ais onze bur-gers merken dat het Huis van Europa dat wij thans bouwen, hun dezelfde vrijheid en dezelfde
voorspoed waarborgt ais het nationale huis en dat derhalve dit Europese huis dezelfde trouw waard is.
Het grotę gevaar dat ons hier bedreigt, is het gevaar van het perfectionisme. Wij willen een perfect systeem in een perfect Europa. Hot is echter beter een werkzaam systeem te hebben in een minder perfect Europa, want daarmee zullen wij dit Europa op de weg kunnen helpen naar het einddoel: de best mogelijke politieke maatschappij voor de best mogelijke burgers van Europa.
(Applaus.)
M. le President. — Je remercie M. Schuijt pour son expose et je donnę la parole a M. Metzger pour presenter son rapport sur la represen-tation des pays et territoires d’outre-mer au sein de 1’Assemblee parlementaire europeenne elue.
Abg. Metzger, Berichterstatter. — Herr Pra-sident ! Meine Damen und Herren ! Ich bin in der glucklichen Lagę, einen kurzeń Bericht erstatten zu kónnen. Wir waren uns sowohl in der Arbeitsgruppe ais auch in der Politischen Kommission dariiber einig, dass man, wenn von europaischen Wahlen die Rede ist, an den iiber-seeischen assoziierten Gebieten nicht vortiber-gehen kann. Wir haben die Frage sowohl nach der juristischen ais auch nach der politischen Seite erortert. Auf die juristische Seite will ich in diesem miindlichen Bericht nicht naher ein-gehen. Ich darf hierzu auf meincn schriftlichen Bericht verweisen.
Politisch sind wir uns dariiber einig gewesen, dass die assoziierten Gebiete und ihre Volker auf die Dauer nicht Objekte der Politik der Europaischen Wirtschaftsgemeinschaft sein kon-nen, sondern dass sie mehr und mehr in ein Subjektverhaltnis hineinwachsen miissen. Zu dem Zeitpunkt, ais der Vertrag geschlossen wurde, waren die iiberseeischen Gebiete durch-aus noch Objekte; sie wurden durch ihre Hei-matlander vertreten. Es bestand gar nicht die Moglichkeit, sie zu fragen, ob sie assoziiert wer-den wollten. Sie sind assoziiert worden, sie waren durchaus in einem « leidenden Zustand ».
Seit dem Abschluss des Vertrages haben sich nun ungeheuere Veranderungen vollzogen. Das wissen wir alle. Eine Reihe dieser assoziierten Lander sind inzwischen souveran geworden. Andere. Lander befinden sich in der Entwick-lung, sind halbsouveran. Noch in diesem Jahr werden wir erleben, wie wcitere Gebiete, zum Beispiel das grosse Gebiet des Kongo, souveran werden.
— r.sn -