110
1982. Począwszy od 1984 r. liczbo pracujących w gospodarce narodowej poza rolnictwem systematycznie rośnie, podobnie jak liczba zatrudnionych w gospodarce uspołecznionej. choć w tej ostatniej kategorii notujemy spadek w 1987.
Regionalna dezagregacja zmian w zatrudnieniu w pięciolatkach 1976-1980 i 1901-1985 wskazuje, że nie zachodzą żadne prawidłowość: w tym zakresie. Potwierdzają to korelacje obliczone dla względnych (odniesionych do wielkości z roku wyjściowego) zmian zatrudnienia w tych pięcioleciach. Korelacje dla tych samych kategorii lecz z różnych okresów sa bliskie zeru (por. tabl. 8). Natomiast korelacje dla poszczególnych kategorii w tych samych okresach sa wysokie. co świadczy o tym. że zmiany zatrudnienia poza rolnictwem, w gospodarce uspołecznionej i w dwóch wyróżnionych działach były w poszczególnych województwach współzbieżne. Jedynym wyjątkiem jest zatrudnienie w budownictwie w latach 1976-1980. Najwyższy współczynnik korelacji względnej zmiany ta kategoria zatrudnienia zanotowała ze Zmiana w przemyśle w latach 1981--1985. Można wiec powiedzieć, że budownictwo uspołecznione w drugiej połowie lat siedemdziesiątych “antycypowało'1 przebieg procesów, które wystąpiły w innych działach gospodarki w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych.
Tabl. 9 prezentuje województwa zajmujące skrajne pozycje w uporządkowaniach na skalach względnych zmian zatrudnienia w omawianych sektorach gospodarki. Ogólny obraz jest dość jasny. Województwa wysoko zurbanizowane i uprzemysłowione przez całe dziesięciolecie 1976-1985 (a szczególnie w jego drugiej połowie) ponosiły straty w zatrudnieniu. Wysokie względne przyrosty występowały natomiast w województwach intensywnie uprzemysławiających sie (konińskie, piotrkowskie, pilskie, tarnobrzeskie) oraz w województwach słabo uprzemysłowi onych.
Zwraca uwagę niestabilność zmian zatrudnienia w budownictwie uspołecznionym w niektórych województwach. Na przykład województwo wałbrżyskie notuje w okresie 1876-1980 spadek zatrudnienia w tym dziale o 21%, a w następnym pie-