5192604944

121-

pojedyhczych zakładów, dominujacych w przemysłowym krajobrazie słabiej uprzemysłowionych województw. Analiza regionalna prowadzona w skali makro noże dać jedynie obraz przybliżony.

Załamanie lat 1979-1982 nie wprowadziło istotnych zmian w geografii polskiego przemysłu. Nadal w wielkości produkcji dominują te same regiony. Grupa 11 województw dostarczających największej produkcji w roku 1983 jest taka sama.- jak w 1979. Podobnie stabilna jest dolna cześć tego uporządkowania. Warto dodać. Ze analogiczny wniosek otrzymano podczas badania produkcji czystej w przemyśle i jej zmian w okresie 1977-1985 (por. L. Zienkowski. 1988). Ta zbieżność wyników potwierdza ich poprawność. Świadczy równieZ o znacznej inercji regionalnych struktur przemysłowych, nie ulegających przemianom nawet w obliczu tak opacznego załamania, jakie miało miejsce w Polsce w latach 1978-1982. Ponadto, stabilność ta wskazuje. Ze jego pokonywanie odbywa sie bez istotnych zmian strukturalnych. Jest to wydobywanie sie z kryzysu za pomocą odtwarzania struktur przedkryzysowych.

2.5. Budownictwo

Budownictwo jest    niewątpliwie najsłabszym    działem

polskiej gospodarki. Przejawia sie to w kaZdej dziedzinie rozbieżności efektów i potrzeb, efektywności gospodarowania i skali marnotrawstwa,    zacofania technologicznego. etyki

zawodowej wreszcie. Słabość ta uwidocznia sie w szczególnej głębokości i trwałości załamania produkcji budowlanej w okresie kryzysu.

Statystyczna analiza niżej prezentowana opiera sie na jednym wskaźniku - kubaturze budynków oddanych do użytku w dan^-. okresie, z wyodrębnieniem sektora uspołecznionego i nie usp«./ecznionego. Wskaźnik ten dobrze oddaje ilościowe efekty produkcyjne, a jego zaleto jest to. że wyrażony w jednostach naturalnych zapewnia porówywalność w czasie, uwalniając od konieczności dokonywania trudnych (jeżeli w ogóle możliwych) przeliczeh cenowych.