5192605214

- 7? ~

w r I w W

* %r\ro f fa f 1 I -•

_# •- %• V . — -

v*“ "7 7 ror rrr.e r.' r> vvm:, co-

suswaini społeczeństwa, jako wynik dominacji w-<?!V:-r siruKiur i zamku struktur małych, c "ludzkiej skal i “. niee1astycznoSć wie łki ch crganizacji gospodarczych. która, wraz z ich znaczna rola w systemie politycznym, utrudnia wprowadzanie zmian strukturalnych. obniżając efektywność ogóinogospodarcza;

niewykorzystywanie wielu zasobów ludzkich i rzeczowych, występujacych w skali zbyt małej, by sięgniecie po nie było opłacalne dla wielkich organizacji gospo-darczych.

Do teorii rozwoju oć dołu powrócimy przy omawianiu kierunków przemian doktryny rozwoju regionalnego i polityki regionalnej, niezbędnych w szerokim pakiecie reform, które należy wprowadzić w systemie socjalistycznym, jeżeli system ten ma pozostać w skali Światowej konkurencyjna propozycja ustrój owa.

5.3. 0 poszerzenie empirycznej bazy teorii rozwoju regionalnego: propozycje priorytetów badawczych

Studia regionalne ciągle jeszcze stoją przed swa wielka synteza. dla której warunkiem koniecznym (choć z pewnością nie wystarczajacym) jest przeprowadzenie szerokich badań porównawczych. Dorobek takich badań jest już zresztą pokaźny (por. np. J. G, Williamson, 1965; P. 0. Pedersen. 1975:    W. Molle et al., 1980; W. Molle. H. van Haselen.

1980; T. Arnold, L. Danielli, C. Zacchia, 1981; L. Zien-kowski i in., 1978:    G. Gorzelak. B. Wyżnikiewicz,    1981),

choć nie upoważniający do syntez o szerszym zakresie uniwersalności .

W pracy poSwiecdnej międzynarodowym porównaniom regionalnym (G. Gorzelak,'1985c) sformułowano zestaw pytań badawczych, które mogą prowadzić do szerszych uogólnień teoretycznych nt. rozwoju regionalnego: