ktyki pedagogicznej zaznaczyła Z. Topińska |68, 69|• Społeczne funkcje zabaw tematycznych dostrzega również T. Petro-va j 46|.
W ostatnich latach zaczynają się pojawiać nowe myśli dotyczące zagadnienia zabaw dzieci w przedszkolu, czego przykładem są artykuły o terapeutycznym oddziaływaniu zabaw |58| czy też o znaczeniu kontaktu dzieci z funkcjonowaniem techniki komputerowej |lk|. Ale już wcześniej Z. Freud w swej teorii psychoanalitycznej sformułował pogląd, że zabawa dziecka oprócz innych jej walorów posiada i ten, że eliminuje napięcie |26a|.
Mimo iż z punktu widzenia praktyki pedagogicznej docenia się tę formę działalności dziecka, jaką jest zabawa, to dotąd istnieje zbyt mała liczba teoretycznych opracowań zagadnienia zabawy, popartych badaniami. Na problem ten zwraca uwagę D.B. Elkonin powołując się na publikowane w latach siedemdziesiątych wypisy dotyczące zabawy opracowane przez amerykańskiego psychologa J. Brunera i jego współpracowników:
"... Znaczna liczba zamieszczonych w książce artykułów poświęcona jest badaniom manipulacyjno-zabawowe j aktywności niższych i wyższych małp, znacznie natomiast mniej prac poświęcono badaniom przedmiotowo-manipulacyjnej zabawy dzieci..." |22 s.26|
Wcześniej S. Szuman prowadząc rozległe badania nad zabawą dziecka dostrzega braki w polskiej psychologii rozwojowej:
"... za mało, jak dotąd, poświęcamy wysiłku i czasu, aby zbadać dokładnie i ściśle: jak, czym, w jakich warunkach, jak często, jak długo, w jaki sposób, z jakim zainteresowaniem, w jakim stopniu samodzielnie, z jaką korzyścią dla rozwoju swego umysłu bawią się dzieci w przedszkolu" 163 s. 3|.
Jako pierwsza sugestie S. Szumana podjęła Z. Topińska 1671. Autorka obserwowała zabawy dzieci 5-letnich w warunkach przedszkola. Na podstawie analizy protokołów obserwacji sformułowała wnioski dotyczące rodzaju zabaw i sposobu kierowania ich rozwojem w przedszkolu.
Obszerna monografia W.J. Dynera na temat zabaw tematycznych dzieci w domu i w przedszkolu |20j jest dotąd jedyną
12