Pigonia i Juliusza Kleinera. Rygorozum doktorskie obejmowało historię literatury polskiej i językoznawstwo ogólne -jako przedmiot poboczny (egzaminatorem był T. Milewski).
Ten epizod szczegółowo opisał prof. Jerzy Starnawski: „Cyzelował przez wiele lat pracę magisterską o Mickiewicza Księgach narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego. Świetna okazała się od pierwszych kart, od wzorowo napisanego stanu badań, w którym jako twórca nowoczesnej wiedzy o dziele wskazany został jak najsłuszniej Stanisław Pigoń, autor rozprawy z 1911 r. i wydawca Ksiąg w Bibliotece Narodowej (seria I 17, 1920 i wznowienia). Gdy praca Nowaka była już bardzo zaawansowana, ukazał się tom 2 monografii Kleinera o Mickiewiczu (1949), w którym analiza stylu Ksiąg została należycie przeprowadzona. Jednakże młody magistrant zdołał, szczególnie w zakresie logionu i przypowieści, powiedzieć bardzo dużo nowego, pogłębił analizę Kleinera. I Pigoń (promotor), i Kleiner (recenzent) podnieśli pracę do rangi doktorskiej, zlecając Z.J. Nowakowi napisanie krótszej, magisterskiej”14. Promocja doktorska odbyła się w grudniu 1950 roku. Doktorat nie ukazał się wówczas drukiem, ponieważ recenzent państwowego wydawnictwa dostrzegł w niej „fideizm”15. Dopiero w roku 1961 w „Rocznikach Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” (t. 10) udało się ogłosić dysertację doktorską pt. Ze studiów nad „Księgami narodu i pielgrzymstwa polskiego”.
W latach 1946-1947 przyszły uczony pracował jako młodszy asystent techniczny przy Centrali Studium Słowiańskiego UJ, a w latach 1947-1952 był kolejno młodszym i starszym asystentem Seminarium Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prowadził bibliotekę zakładową oraz ćwiczenia z bibliografii w jednym trymestrze. Już wówczas ujawniły się jego talenty dydaktyczne i zaznaczyła wielka odpowiedzialność za powierzone zadania. Stefan
M J. Starnawski: Zbigniew Jerzy Nowak (7 lipca 1919-17 maja 1993). „Studia Norwidiana” 1993, T. 11, s. 229-230.
15 Ibidem, s. 230.