o stopniu podstawienia 1,5. Na rysunkach 3, 4, 5 i 6 przedstawiono mikrostrukturę przekroju dna tygli o stopniu podstawienia 0,5 i 1,5.
Rys. 6. Mikrostruktura powierzchni przekroju dna tygla (jc=1,5) - warstwa wyrobu, pow. 133x
• • • • ;•
>!', I"! . . -
Rys. 3. Mikrostruktura powierzchni przekroju dna tygla (jc=0,5) - warstwa pracująca, pow. 500x
kb
Rys. 4. Mikrostruktura powierzchni przekroju dna tygla (jc=0,5) - warstwa wyrobu, pow. 133x
Rys. 5. Mikrostruktura powierzchni przekroju dna tygla (jt=l,5) - warstwa pracująca, pow. 333x
Tworzywa sialonowe w kontakcie ze stopioną miedzią
Wg N. Iwamoto ciekła miedź nie penetruje w głąb prasowanego na gorąco Si3N4 [6]. R. Sangiorgi na podstawie badań korozji prasowanego na gorąco azotku krzemu przez stopioną miedź stwierdza, że najwyższą odpornością charakteryzuje się Si3N4 spiekany z dodatkiem Al203, głównie z powodu utworzenia P-sialonu, i małych ilości fazy międzyziarnowej [7].
Przeprowadzone próby stosowania wykonanych w IMO osłon do termopar do bezpośredniego pomiaru temperatury stopionej miedzi, potwierdziły wysoką odporność tworzywa sialonowego otrzymanego metodą reakcyjnego wiązania o stopniu podstawienia 0,7. Wstępne badania laboratoryjne wykazały, że w warunkach oddziaływania tlenków miedzi odporność tworzywa sialonowego maleje. Płytki z tworzyw sialonowych o własnościach podanych w tabelach 2 i 3 poddano działaniu stopionego drutu miedzianego w warunkach utleniających w atmosferze powietrza, w 1 100°C i czasie 4 h. Badania mikro-strukturalne wykazały:
1) powstawanie warstwy utlenionej miedzi, zawierającej w wypadku niepodstawionegó azotku krzemu CuO, Cu20, wtrącenia Cu, a w wypadku tworzyw sialonowych również Cu0A1203, mulit oraz fazę niezidentyfikowaną,
2) obecność warstwy kontaktowej o grubości do 0,5 mm zawierającej lokalne wtrącenia Cu w postaci wrostków do 2 pm, niekiedy produkty utleniania Cu, niezidentyfikowaną fazę krzemową oraz fazy obecne w tworzywie wyjściowym a-Si3N4, Si2N20, lub (3-sialon; materiały o wyższym stopniu podstawienia charakteryzowały się niższą porowatością warstwy kontaktowej,
3) warstwę wyrobu nie zmienionego, o składzie fazowym jak materiału wyjściowego.
6 Ceramika - Materiały Ogniotrwałe nr 1/98