Według danych Eurostat, w latach 2007-2014 roczna średnia stopa inflacji wynosiła 2,1% w strefie euro, 1,8% w Stanach Zjednoczonych, 2,8% w Wielkiej Brytanii (wykres 3.).
Dla stabilnej polityki fiskalnej rozpatrywać należy dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych (generał government gross debt).
Wykres 4. Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych,%PKB
STREFA EURA
WIELKA BRYTANIA
Źródło: opracowanie własne na podstawie danych IMF: World Economic and Financial Surveys - Fiscal Monitor, Kwiecień 2015, s 71
Według danych MFW dług publiczny stanowił 246% PKB w Japonii, 105% PKB w Stanach Zjednoczonych oraz 94% PKB w strefie euro (Wykres 4.). Zarówno w Strefie Euro jak i Stanach Zjednoczonych poziom długu publicznego ma tendencję rosnącą. Jest to wynikiem kryzysu finansowego gdzie rządy tych krajów musiały emitować obligacje. Emisji długu publicznego w Japonii sprzyja niska rentowność obligacji, która ogranicza możliwość pełnienia przez jena japońskiego funkcji środka akumulacji.
Pieniądz można uznać za walutę międzynarodową, kiedy jest on stabilny w długim okresie czasu. Kraj, z którego pochodzi musi mieć znaczący udział w światowym handlu towarami i usługami oraz w obrotach kapitałowych, oraz powinien on zapewnić dostateczną podaż waluty międzynarodowej dla potrzeb gospodarki światowej, i co nie mniej ważne musi być w pełni wymienialny na inne składniki oficjalnych rezerw, przy czym rynek finansowy emitujący walutę musi być dobrze rozwinięty przy jednocześnie niskich kosztach transakcyjnych.