I
I
mm
Według danych źródłowych ratusz został wzniesiony po 1318 r., a rozbudowany w 1388 roku. Brak jest jednak danych o jego wyglądzie i materiale budowlanym. Na podstawie analogii z innymi obiektami możemy przypuszczać, że parter służył celom handlowym, piętro zaś mieściło sale przeznaczone dla ad-ministracjl. Zastanawiającym jest jednak w świetle coprawda późniejszych materiałów ikonograficznych, brak wieży, akcentującej potęgę Rady miejskiej. W 1-szej poł. XVI w. został wzniesiony na miejscu dawnych kramów tzw. — dom kupiecki, do którego przeniesiono posiedzenia Rady, bowiem jak podaje ówczesny kronikarz rząd domów śle-dziarzy od wsch. zasłonił okna dawnego ratusza ..." Budynki ulegały pożarom w latach 1648 i 1674. Intensywny ruch budowlany w Legnicy w pocz. XVIII w. doprowadził do zbudowania w latach 1737—1741, wg. jjlanów Scherhofersa — obecnego barokowego ratusza. W 1843 r. zburzono dom kupiecki i kramy wznosząc na ich miejscu teatr.
Barokowy ratusz założono na czworoboku, akcentując dość silnym ryzalitem i dwubie-gowymi schodami wejście główne. W pocz. XX wieku ryzalit ten nadbudowano i zwieńczono obecnym hełmem.
B. RZUT POZIOMY PARTERU 10. RATUSZ OD STRONY WSCHODNIEJ
Pierwotny ratusz, który wg. źródeł powstał w związku z nadaniem Lubomierzowi praw miejskich w 1291 r. spłonął doszczętnie w 1426 r. Drugi ratusz wzniesiono dopiero w 1449 r. Był to już budynek murowany, z otwartym podcieniem w przyziemiu (dla pomieszczenia kramów) i salami na piętrze. Ratusz ten spłonął w ogromnym pożarze miasta w 1640 r., a odbudowa wraz z wieżą trwała do 1688 r. Ponownie spalony w 1803 r. przeszedł już gruntowną restaurację, w trakcie której zlikwidowano podcienia i obniżono wieżę.
Obecnie jest to dość skromny budynek o elewacji rozdzielonej lizenami, zwieńczony klasycystyczną sygnaturką. Wejście główne akcentują dwubiegowe schody z balustradą.
U. RZUT POZIOMY PARTERU
12. RYNEK I RATUSZ OD POŁUDNIA