5167289409

93 A X INA BOR KO W S K A

go na danej linii. Prawidłowość wyposażenia w sieć linii kolejowych wyraża korelacja współczynników ilustrujących społeczno-gospodarczy rozwój obszarów i ich wyposażenie w sieć linii kolejowych.

W układzie linii rozpatruje się głównie jego wady z punktu widzenia racjonalnego rozmieszczenia i wykorzystania sił wytwórczych. Miernikami nieprawidłowości układu są współczynniki wydłużenia tras i braki połączeń kolejowych. Zawężenie badań stanu linii kolejowych tylko z punktu widzenia przewozów ładunków wynika z ograniczonego miejsca. Należy przy tym podkreślić, że nie ma to większego wpływu na prawidłowość oceny problemu ze względu na małe zaludnienie województwa i w związku z tym małe natężenie przewozów osób szczególnie na liniach drugorzędnych.

Rozważania oparto ra materiałach ilustrujących stan w ujęciu statycznym na dzień 31. VII. 1964 r. Ponieważ stan jednego roku nie daje dostatecznego poglądu na trwałość zjawisk i zarysowujące się tendencje do zmian, wybrane zagadnienia przedstawia się w kilku przekrojach 5-letnich bądź w aspekcie porównań ze stanem z roku 1939. Materiały dokumentacyjne GUS obejmują mały zakres informacji, a ponadto podają je w ujęciu globalnym. Dane w przekroju województw przedstawiają długość linii kolejowych oraz wielkość i kierunki przepływów grup ładunków. Te ostatnie zawierają zbyt ogólne kierunki przewozów i niedostateczny, dla przeprowadzenia analizy ekonomicznej, przekrój grupowy i czasowy. Statystyka i dokumentacja analityczna PKP tylko w ograniczonym zakresie może być wykorzystana do badań regionalnych. Jest to niew⁷ątpliw^:ie konsekwencją systemu zarządzenia i podziału administracyjnego, nie pokrywającego się z obszarem województwa. Dla zilustrowania trudności w zgromadzeniu materiałów⁷ należy podać, że linie kolejowe tego obszaru podlegają 3 okręgowym dyrekcjom kolei, których siedziby znajdują się w Poznaniu, we Wrocławiu i w Szczecinie. W zakresie administracji oddziałowej, obejmującej tylko działalność ruchowo-handlową, sieć kolejowa podlega 6-ciu oddziałom, które swoim zasięgiem obejmują także linie kolejowe sąsiadujących województw. Ponadto statystyka dokumentacyjna kolei posiada niedostateczny zakres danych w^ przekroju liniowym, dotyczących kosztów eksploatacji, wielkość przewozów osób i ładunków, potoków przewozowych i innych.

Materiały źródłowe wykorzystane w artykule najogólniej można podzielić na trzy zasadnicze grupy:

1)    Wiadomości d o t y c z ą c e s t a n u sieci i urządzeń oraz działalności produkcyjnej kolei. Składają się one z danych statystycznych niepublikowanych, zaczerpniętych z różnych szczebli służb kolei (wielkość nadań i przyjęć ładunków w punktach handlowych kolei, wielkość odpraw pasażerów⁷, zdolność przepustowa linii kolejowych i jej wykorzystanie, obciążenie linii pracą przewozową, wyposażenie stacji w urządzenia ekspedycyjne, wskaźniki techniczno-ekonomiczne i inne) oraz zdanych statystycznych publikowanych przez GUS, zamieszczonych w rocznikach i opracowaniu pt.: Przewozy ładunków między województwami i wojewódzkie bilanse transportowe oraz w wydawnictwach Ministerstwa Komunikacji, jak: Wykaz odległości taryfowych, Rozkład jazdy PKP i inne,

2)    Źródła dotyczące specyfiki, technologii i ekonomiki transportu kolejowego. Posłużyły one do wyjaśnienia, bądź oceny