odczytujemy na skali znajdującej się na bębnie spektrografu.
Zależność położenia danej linii od długości fali jest charakterystyczna dla danego spektroskopu i nosi nazwę krzywej dyspersji spektroskopu.
pizyrządy: spektroskop, transformator, rurki Pliickera wypełnione różnymi gazami
1. Rurkę Pliickera wypełnioną helem włożyć w uchwyt, połączyć z transformatorem zasilającym rurkę.
Uwaga: Napięcia uzyskiwane w transformatorze są rzędu kV. Należy więc zachować szczególną ostrożność i nie dotykać części nieosłoniętych rurki i cewki. Czynności te należy wykonać w obecności osoby prowadzącej zajęcia.
2. Ustawić rurkę tak, aby w obiektywie spektroskopu uzyskać intensywne widmo liniowe. Jeśli dodatkowo oświetlimy szczelinę Sz światłem białym, to uzyskamy widmo liniowe na tle widma ciągłego.
3. W celu wyskalowania spektrometru przeprowadzić pomiar położenia Lhc wszystkich widocznych linii widmowych helu.
4. Dla wybranej linii widmowej pomiar położenia powtórzyć 10-krotnie.
5. Zamienić rurkę Pltlckera na wypełnioną gazem dającym inne widmo liniowe i wskazaną przez prowadzącego zajęcia. Odczytać w analogiczny sposób jak w p. 3 położenie L linii widmowych.
6. Wyniki pomiarów wpisać do tabeli.
Lp. |
LHe |
^He |
L |
A±w(A) |
[-] |
[nm] |
[-1 |
[nm] | |
1. Na podstawie pomiarów przeprowadzonych w p. 4 wyliczyć odchylenie standardowe u(Lne).
2. Wykreślić zależność XHe = /(LHe) . Długości fali dla widma helu podane są w tabeli poniżej.
3. Przeprowadzić próbę dopasowania funkcji drugiego stopnia do punktów pomiarowych dla helu, wykorzystując w tym celu program ORIGIN lub EXCEL.
4. Wyznaczyć długości fal badanego widma. Wyznaczyć niepewność u(A).
225