5167289660

168

WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO

Nr 1/1952

Pat. ZSRR nr 75925. KI. 38 a. Wielopiłowa maszyna do cięcia drewna, posiadająca kilka -pił taśmowych, napędzanych specjalnymi taśmami bez końca. Taśmy te (3). kierowane za pomocą rolek (1) rozmieszczonych wzdłuż linii krzywych, napędzają piły • taśmowe (4). Do nastawiania pił służą specjalne rolki napinające. Taśmy (3) są napędzane wspólnym silnikiem (7) za pomocą pasów i kół pasowych (6).

Pat. NRD nr 5. Ki. 88 a. Samoczynne urządzenie, ograniczające obroty turbiny wodnej, znamienne tym, że w regulującej przekładni pomiędzy napędem siły i aparaturą przekazującą włączony jest np. cylinder (b) ze

rękaw

sprężonym powietrzem, którego otwarcie następuje zupełnie samoczynnie przy zamkniętej aparaturze przekazującej w przypadku nagłego wzrostu liczby obrotów turbiny.

Pat. NRD nr 11. KI. 22 h. Sposób otrzymywania surowca lakierniczego, schnącego w temperaturze pokojowej. Przy destylacji produktu, otrzymywanego przez utlenianie węglowodorów pochodzących z syntezy według Fischer-Tropscha, otrzymuje się pozostałość o właściwościach wosku. Próby stosowania tej pozostałości po odpowiedniej obróbce jako surowca lakierniczego nie dały zadowalających rezultatów, gdyż otrzymywano surowiec nie schnący w temperaturze pokojowej i wymagający ogrzewania do wytworzenia suchej powłoki. Sposobem według wynalazku z pozostałości destylacyjnych produktu utlenienia węglowodorów można wytworzyć wartościowy surowiec lakierniczy, schnący w temperaturze pokojowej. Sposób polega na ogrzewaniu pozostałości z tlenkami metali wielowartościowych lub z ich solami do temperatur powyżej 120° C, zwykle 180 — 220° C. Potrzebny czas ogrzewania wynosi zwykle 0,5 — 1,5 godziny. Szczególnie dobre wyniki osiąga się przy użyciu niektórych soli żelaza lub mieszanin soli żelaza i manganu. Tlenki lub sole stosuje się w ilości 1—20%. Sole kobaltu dają wyniki już w ilości poniżej 1%.

Pat. NRD nr 16. KI. 39 a. Środek zmiękczający do kauczuku syntetycznego. Przeróbka kauczuku syntetycznego, np. produktów polimeryzacji butadienu lub mieszanych polimerów butadienu i styrenu, wymaga, jak wiadomo, dodawania środków zmiękczających. Stwierdzono, że osiąga się bardzo dobre efekty zmiękczenia, jeśli do syntetycznego kauczuku w czasie jego przeróbki dodaje się produktów estryfikacji kwasów karbonowych dwu- lub więcej zasadowych jednowodorotlenowymi alkoholami alifatycznymi lub cykl oalifa tycznym i o 6—16 atomach węgla oraz dwuwodorotlenowymi alkoholami, zawierającymi jeden lub kilka mostków .eterowych lub tioeterowych. Takie mieszane estry okazały się znakomitymi zmiękczacza-mi kauczuku syntetycznego.- Jako kwasy karbonowe dwu-lub więcej zasadowe mogą być użyte kwasy . takie, jak kwas o-ftalowy i jego homologi, kwasy benzenotrój-karbonowe, kwasy alifatyczne takie, jak kwas adypinowy, sebacynowy lub trój karbal lii owy. Jako alkohole alifatyczne jednowodorotlenowe można stosować alkohole tłuszczowe o łańcuchach prostych lub rozgałęzionych, pierwszo-lub drugorzędowe. Z alkoholi cykloalifatycznych nadają się np. cykloheksanol, dziesięciowodoro-/?-naftol. Wreszcie jako alkohole dwuwodorotlenowe z jednym lub kilku mostkami eterowymi lub tioeterowymi mogą być użyte np. dwuetylenoglikol, tiodwuglikol, siarczek Tf’- dwu-oksy propyl u itd.

Pat. NRD nr 47. KI. 65 b. Uszczelnienie rękawa kostiumu nurka w przegubie natrafiało dotychczas na trudności, toteż wytwarzane kostiumy mają uszczelnienie zbyt ścisłe lub zbyt luźne. Wynalazek przewiduje zastosowanie w rękawie elastycznie poddającej się wkładki gumowej (1) w rodzaju gąbki lub rurki. 8 do 10 mm grubej, napełnionej powietrzem, której powierzchnia pos^:ada zgru- -bienia. Na rękawie — pasek skórzany (2) do właściwego zaciskania rękawa.

Pat. NRD nr 70. KI. 53 i. Sposób wydzielania substancji białkowych z mleka i serwatki. Substancje białkowe zawarte w mleku składają się z kazeiny, wytrącającej się przy kwaśnieniu mleka lub przez dodanie podpuszczki albo kwasów, oraz z albumin, wytrącających się przez ogrzewanie lub wysolcnie. W technice, po wydzieleniu z mleka kazeiny, wydobywa s^:ę zwykle z pozostałej serwatki zawarte w niej albuminy i resztę kazeiny przez ogrzewanie i następne wirowanie. Uzyskane jednak białka nie nadają się do wielu celów z powodu nieprzyjemnego zapachu, smaku i wyglądu. Sposób według wynalazku umożliwia wydzielenie z mleka lub serwatki, w jednym zabiegu, wszystkich białek w postaci wysokowartościowej. Osiąga się to przez szybkie ogrzanie mleka do temperatury 91° C, przy określonym stopniu kwasowości. Sposób taki był już znany, jednakże nie.stosowano go w praktyce z powodu trudności związanych z oddzielaniem białek, wytrącających się w postaci nadzwyczaj drobnych kłaczków. Wynalazek podaje sposób ominięcia tych trudności. Do mleka — przed, podczas lub po wytrąceniu białek — dodaje się krzemianów, zwłaszcza szkła wodnego, co powoduje prawie natychmiastowe osadzanie się kłaczków wytrąconej kaze'ny i albuminy. Można stosować drobno sproszkowane krzemiany o właściwościach koloidalnych lub ciekłe roztwory krzemianu sodu lub potasu, czyli