5169914413

Zmarła nagle 29 lutego 1976 r. w Łodzi. Została pochowana na cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.

Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Armii Krajowej i czterokrotnie Medalem Wojska.

Zamężna z Szymonem Fitołem (ur. 1909, oficer AK „Kruk", zm. 1957 r.), miała dwie córki: Jadwigę (ur. 1944 r., zamężna Woźnicka, pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego) i Eleonorę (ur. 1946r., zamężna Bednarek, pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego).

W. Bartosz, Wojskowa Służba Kobiet SZP-ZWZ-AK w Sędziszowie Małopolskim „Biuletyn Sędziszowski" 1997 nr 5/6; A. Stańko, Gdzie Karpat progi..., Warszawa 1984, Instytut Wydawniczy PAX; Relacje: Anny Barcińskiej-Kocoń, Antoniego Cwena, Władysława Depy, Józefy Fitoł-Depy, Heleny Kozek-Czudiak, Apolonii Pondo, Mieczysława Szczurowskiego.

Władysław Bartosz

Flak-Wierzbicki Augustyn Józef „Wrzos", „Zdzisław", „Schaffhausen" (1912-1997) - członek BCh, oficer AK, działacz Okręgowej Delegatury Rządu we Lwowie Urodzony 24 października 1912 r. w Chotylubiu w pow. lubaczowskim. Był jednym z ośmiorga dzieci Franciszka Flaka i Marii z d. Wierzbickiej.

Od 1922 r. mieszkał w Wilkowyi koło Rzeszowa, gdzie ojciec dzierżawił majątek ziemski. Po ukończeniu w Słocinie czteroklasowej szkoły powszechnej, w roku 1923 rozpoczął naukę w rzeszowskim Państwowym II Gimnazjum (od 1926 r. przyjęło nazwę Państwowe II Gimnazjum im. Stanisława Sobińskiego). 30 maja 1932 r. zdał maturę, a następnie podjął studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Był działaczem Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej „Wici" i Polskiej Akademickiej Młodzieży Ludowej. Z powodu gruźlicy płuc musiał przerywać naukę, korzystał z urlopów dziekańskich. Zły stan zdrowia uniemożliwił mu również służbę wojskową. Absolutorium na uniwersytecie otrzymał dopiero w marcu 1939 r. Kiedy wybuchła druga wojna światowa, przebywał na kuracji w Sanatorium Akademickim w Zakopanem. Tam właśnie, w listopadzie 1939 r., nawiązał kontakt z konspiracją. Prowadził kolportaż biuletynów sporządzanych na podstawie nasłuchu radiowego. Uczestniczył w akcjach propagandowych wśród górali oraz w organizowaniu punktów przerzutowych przez Słowację na Węgry. W czerwcu 1940 r., zmuszony przez Niemców do wyjazdu z Zakopanego - ponieważ nie był tam zameldowany na stałe - przeniósł się pod Rzeszów, gdzie za sprawą brata, Franciszka Flaka („Włodarza"), zaangażował się w pracę w ZWZ. Wkrótce - na polecenie

39