5332217613

Rekreacja

ustawiają się w trzy koła współśrodkowe i śpiewają piosenkę: „Patrzcie, patrzcie, jak wesoło trzy kółeczka krążą w koło/ Trzy kółeczka krążą w raz, och, jakże to cieszy nas /bis/”. Podczas śpiewu „koła” przesuwają się w przeciwnych kierunkach. Po zatrzymaniu się dzieci wykonują odpowiednie ruchy rąk i nóg do słów piosenki: „Rączki w górę wyciągamy, dookoła się obracamy/ Lewą nóżką tupniem raz i do tego kia śniem wraz/ Prawą nóżką tupniem raz i do tego klaśniem wraz.”

Zabawy orientacyjno porządkowe uczą dyscypliny i karności. Wyrabiają spostrzegawczość, szybkość reakcji na sygnały wzrokowe i słuchowe, kształtują możliwość powiązania danej formy ruchu z określonym sygnałem, prowadzącemu zaś pozwalają na opanowanie grupy i podnoszą bezpieczeństwo na zajęciach. Przykłady: 1. „Znajdź swój kolor” - po otrzymaniu kolorowych szarf dzieci ustawiają się w dwóch rzędach, według koloru szarf przy chorągiewkach, i na sygnał rozbiegają się w dowolnym kierunku. Następnie wykonują polecenie „stój” i „zamknij oczy”. W tym czasie prowadzący zmienia ustawienie chorągiewek i woła „ biegiem do swoich chorągiewek” - na to hasło dzieci otwierają oczy i biegną do chorągiewki w kolorze swojej szarfy, gdzie ustawiają się w rzędzie; 2. „Kto zmienił miejsce" - dzieci ustawiają się w koło, szeregi lub w rozsypce, jeden z uczestników staje przed zespołem i stara się zapamiętać jego ustawienie, potem odwraca się tyłem. W tym czasie w zespole następują zmiany w ustawieniu, gdy ta wybrana osoba odwróci się przodem do zespołu, musi rozpoznać zmiany. Na początku zmiany powinny być dostrzegalne, później już mniej widoczne.

Zabawy na czworakach usprawniają aparat kostno-stawowo-więzadłowy oraz zwiększają siłę mięśniową. Przykłady: 1. „Kocięta z piłeczkami” - dzieci, jak małe kotki, bawią się kolorowymi piłeczkami; gdy piłeczka potoczy się dalej, biegną za nią na czworakach”; 2. „Toczenie piłki głową” - prowadzący daje dzieciom piłki, dzieci poruszając się na czworakach starają się uderzyć piłkę głową tak, aby potoczyła się do współ-ćwiczącego.

Zabawy bieżne, których główną formą działania jest bieg, stanowią ćwiczenia wybitnie użytkowe. Dzieci w zabawach tę właśnie formę ruchu wybierają najczęściej, aby zaspokoić swój „głód ruchu”. Bieganie rozwija szybkość i wytrzymałość wzmacniając równocześnie układ krążenia i układ oddechowy. Zastosowanie ćwiczeń bieżnych w formie wyścigów na wesoło nie tylko wprawia w dobry nastrój, ale również umożliwia określenie własnych sił dziecka oraz ich porównanie z siłami rówieśników. Zabawy te kształtują wytrwałość, umiejętność współdziałania w grupie i pozwalają poznać smak rywalizacji. Przykłady: 1. „Natarcie” - dzieci ustawiają się w dwóch szeregach po przeciwnych stronach boiska, na sygnał zamieniają się miejscami, a w czasie biegu krzyczą hura; 2. „Berek" - wybrany berek (oznaczony szarfą) biega za uciekającymi dziećmi. Jeżeli uda mu się kogoś dotknąć, przekazuje mu szarfę i ta osoba staje się berkiem.

Zabawy rzutne kształtują siłę, szybkość i koordynację ruchowo-wzrokową, uczą skupienia i koncentracji. Rzuty do celu i na odległość, a następnie ich połączenie z rozbiegiem, stanowią przygotowanie do różnych gier drużynowych. Przykłady: 1. „Podrzucanie i chwytanie piłeczek” - dzieci podrzucają piłeczki do góry na coraz większą wysokość i chwytają oburącz, później możemy zabawę urozmaicić dodając kia śnięcie w dłonie, gdy piłka jest w powietrzu. Następnie klaśnięcie za sobą, pod kolanem, podrzucanie i chwy tanie jedną ręką itp. wykonywane w różnych pozycjach wyjściowych; 2. „ Rzuca nie do celu” - z wyznaczonej odległości dzieci starają się trafić do celu, mogą rzucać piłkami, woreczkami, szyszkami, celem może być np. ob-ręcz, kosz, tarcza, piłka lekarska, drzewo. Pamiętać należy, aby dzieci ćwiczyły zarówno prawą, jak i lewą ręką.

Konspekt nr 4/2006 (27)