WSKAZÓWKI INTERPRETACYJNE
> Przypadki wyceny maszyn i urządzeń różnią się między sobą. Czasami okoliczności wyceny mnogą wymagać nawet oszacowania więcej niż jednego rodzaju wartości w obrębie jednego zlecenia. Maszyny i urządzenia wyceniane są według podstawy odpowiedniej do okoliczności, a podstawa ta musi być odpowiednio zdefiniowana w operacie szacunkowym.
> Jeżeli rzeczoznawca przyjmuje zlecenie, w którym nie ma instrukcji dotyczących rodzaju wartości, który należy określić, jest on zobowiązany do samodzielnego przeprowadzenia badań i ustaleń w celu przyjęcia właściwej definicji wartości.
> Podczas przeprowadzenia wyceny maszyn i urządzeń rzeczoznawca musi w pełni rozumieć i poprawnie stosować te metody i techniki wyceny, które zagwarantują przejrzysty rezultat.
> Choć koncepcja i stosowanie nierynkowych wartości mogą być w pewnych okolicznościach właściwe, rzeczoznawca winien zagwarantować, że w przypadku określenia i ujęcia w raporcie takiej wartości nie będzie ona przedstawiona i rozumiana jako odpowiadająca wartości rynkowej.
> W wycenie musi być jasno określone, czy maszyny i urządzenia zostały wycenione w miejscu położenia czy tez poza nim.
> W wycenie maszyn i urządzeń wartość rynkowa często zawiera także koszty osiągnięcia produktywności aktywów, nazywany koszty uruchomienia.
W miarę upływu eksploatacji obiektu mechanicznego następuje wyczerpywanie potencjału eksploatacyjnego w wyniku:
- zużycia technicznego (mechanicznego);
- zużycia funkcjonalnego (moralnego);
- zużycia zewnętrznego (ekonomicznego).
Wymienione rodzaje zużycia stanowią wartość zużycia łącznego jako suma poszczególnych ich rodzajów wyznaczona łącznie lub poprzez dodawanie elementów składowych.
Zużycie odwracalne - dotyczy tych elementów lub maszyn, dla których istnieje możliwość poprzez naprawę lub modernizację przywrócenia nominalnych parametrów użytkowych lub dostosowanie rozwiązań funkcjonalnych do aktualnego poziomu technicznego.
Zużycie nieodwracalne - dotyczy tych elementów lub maszyn, w których dotychczasowy proces zmiany właściwości funkcjonalno-użytkowych czyni nieopłacalnym lub niemożliwym przedsięwzięcia naprawczo-modernizacyjne.
Podstawową informacją o stanie technicznym jest stopień zużycia technicznego. Jest to relatywna miara przydatności środka technicznego do dalszego funkcjonowania z uwzględnieniem kompletności i sprawności jego zespołów. Ta przybliżona ocena jakości środka technicznego jest oparta na zużyciu w wyniku eksploatacji lub jej braku i w rezultacie normalnego użytkowania lub awarii.