Wszystkie elementy występujące we współczesnych układach elektrycznych, a zwłaszcza elektronicznych, wykazują w mniejszym lub większym stopniu właściwości nieliniowe. Posługiwanie się pojęciem liniowości daje tylko przybliżony obraz rzeczywistości, a stopień tego przybliżenia decyduje o zastosowaniu opisu funkcją liniową lub funkcjami nieliniowymi.
Dla elementu rezystancyjnego nieliniowego można mówić o wartości rezystancji (konduktancji) tylko w powiązaniu z określonym punktem pracy na charakterystyce prądowo-napięciowej. Dla każdego punktu K charakterystyki wprowadzone są dwa pojęcia: rezystancja statyczna i rezystancja dynamiczna (rys. 2a, 2b).
Rys. 2. Rezystancja statyczna i rezystancja dynamiczna.
Rezystancją statyczną Rs elementu nieliniowego w danym punkcie K charakterystyki nazywamy iloraz napięcia i prądu w tym punkcie:
R'k=(t) =m''tga (1)
tg a jest w tym przypadku współczynnikiem kierunkowym prostej przechodzącej przez początek układu współrzędnych i punkt K.
Rezystancją dynamiczną (różniczkową) Rd elementu nieliniowego w danym punkcie K charakterystyki nazywamy pochodną napięcia względem prądu w tym punkcie:
R
dK
= lim
Al—»0l
AU
Al
K
= • tgP
gdzie: ms - współczynnik skali.
-4-