5460978642

nie substancji w eluacie, można uzyskać ponad 50-cio krotny wzrost wydajności kolumny). Ograniczeniem jest rozpuszczalność składników rozdzielanej mieszaniny w eluencie, która z reguły maleje ze wzrostem retencji rozdzielanego składnika.

Powyższe stwierdzenia są poprawne, przy założeniu, że rozpuszczalnikiem roztworu dozowanego do kolumny jest eluent (albo ciecz o początkowym składzie, w przypadku elucji gradientowej) oraz gdy lepkość roztworu dozowanego jest niewiele wyższa od lepkości eluentu. Gdy rozpuszczalnikiem jest ciecz o wyższej sile elucyjnej niż eluent i/albo roztwór dozowany jest bardzo lepki, to ze wzrostem stężenia roztworu dozowanego do kolumny chromatograficznej mogą być związane dodatkowe problemy, powodujące w konsekwencji różnego typu zniekształcenia pików chromatograficznych. Efekty te zilustrowano na rys. 5.

Rys. 5. Zestawienie zaobserwowanych w praktyce rodzajów zniekształceń pików chromatograficznych w warunkach chromatografii preparatywnej z uwzględnieniem warunków, gdy inna ciecz niż faza ruchoma pełni rolę rozpuszczalnika dla sporządzenia roztworu dozowanego do kolumny

Oznaczenia:

a - kształt piku w warunkach górnej granicy braku przeładowania a! - naturalny kształt piku w warunkach przeładowania objętościowego b - naturalny kształt piku w warunkach przeładowania stężeniowego

bi - zniekształcenie piku spowodowane zbyt wysoką różnicą lepkości i napięć powierzchniowych między roztworem dozowanym do kolumn i eluentem

b₂ - zniekształcenie piku w sytuacji niedostatecznej rozpuszczalności substancji rozdzielonej w eluencie - przypadek „wypadania oleju" podczas dozowania

b₃ - zniekształcenie piku w sytuacji niedostatecznej rozpuszczalności substancji rozdzielonej w eluencie - przypadek „wypadania kryształów" podczas dozowania

kształt piku bez przeładowania, lub w warunkach górnej granicy braku przeładowania oraz usytuowanie piku w tych warunkach

c - naturalny kształt piku w warunkach izotermy sorpcji typu „s” (dość rzadki, lecz korzystny przypadek w praktyce)

Cs, Cm - stężenia substancji rozdzielanej odpowiednio: w fazie stacjonarnej (s) i ruchomej (m) jako oznaczenia osi odpowiednich izoterm sorpcji naszkicowanych w pobliżu odpowiadającym im pikom chromatograficznym

91