5484453325

Grupę jednostek, spełniających sprzętowo bądź programowo dane zadanie, określa się mianem warstwy. Zestaw warstw realizujących w pełni komunikację tworzy tzw. stos warstw (stos o hierarchicznej architekturze warstwowej) zobrazowany na rys. 3.11. Funkcje danej warstwy wykonywane są przez pewne protokoły, dlatego często mówi się również o stosie protokołów. Odpowiadające sobie (będące na tym samym poziomie) warstwy komunikujących się urządzeń, porozumiewają się ze sobą. Jest to możliwe dzięki zapewnieniu ustalonych reguł przekazywania informacji między warstwami. Na szczycie stosu znajdują się usługi świadczone bezpośrednio użytkownikowi przez aplikacje, na dole -sprzęt realizujący transmisję sygnałów przenoszących informacje. Komunikacja pomiędzy odpowiadającymi sobie warstwami odbywa się za pośrednictwem niższych warstw. Każda warstwa musi zatem znać format danych, nazywany protokołem wymiany danych, wymagany do komunikacji poprzez niższą warstwę. Podczas przesyłania danych na niższy poziom, warstwa dołącza do otrzymanych z wyższego poziomu danych nagłówek z informacjami dla odpowiadającej jej warstwy w innym urządzeniu. W ten sposób kolejne niższe warstwy nie ingerują w dane otrzymane z wyższych poziomów. Odbierając dane z niższych poziomów, dana warstwa interpretuje nagłówek dodany poprzez swojego odpowiednika. Następnie, jeśli istnieje potrzeba przekazania danych do warstwy wyższej, usuwa nagłówek i przekazuje dane.

Pojedyncza warstwa traktowana jest jako czarna skrzynka opisana w kategoriach wejść, wyjść i zależności funkcyjnej między nimi. Każda warstwa postrzega więc sąsiednią warstwę jako czarną skrzynkę realizującą pewną funkcję. Tym, co znajduje się wewnątrz czarnej skrzynki, zajmują się projektanci (producent). Dany producent może zajmować się implementacją jednej lub kilku warstw, w których się specjalizuje. Kolejni wytwórcy odpowiadać będą za inne warstwy. Ich produkty będą mogły jednak ze sobą wzajemnie współpracować

Stos protokołów z jakim mamy do czynienia w systemie Bluetooth podzielony został na trzy grupy protokołów. Każda grupa składa się z określonych warstw. Wyróżnia się następujące grupy protokołów (warstwy):

-    grupa protokołów transportowych (ang. transport protocol),

-    grupa protokołów pośredniczących (ang. middleware protocol),

-    grupa aplikacji (ang. application).

GRUPA APLIKACJI

GRUPA PROTOKOŁÓW POŚREDNICZĄCY CH

GRUPA PROTOKOŁÓW TRANSPORTOWYCH

Rys. 3.12. Ogólny podział stosu protokołów Bluetooth

Rys. 3.12 przedstawia podział stosu protokołów na grupy. Nazewnictwo grup protokołów Bluetooth nie odpowiada jednak siedmiowarstwowemu modelowi OSI.

9