grupy inżynieryjno - technicznej, a którzy pracowali w śląskiej energetyce. Byli to m.in. ekonomiści, pracownicy administracyjni i przede wszystkim pracownicy fizyczni o dużym doświadczeniu i wysokich kwalifikacjach zawodowych. Wszystkich pominiętych energetyków serdecznie przepraszam, a równocześnie zapewniam, że w pełni doceniam ich wkład w odbudowę i rozwój śląskiej energetyki szczególnie w pierwszych latach po wyzwoleniu Śląska.
4. Umownie należy traktować przyjęty przeze mnie tytuł wspomnień. Ująłem w nich dość znaczną grupę wybitnych profesorów Politechniki Lwowskiej i Politechniki Śląskiej , którzy wprawdzie nie byli pracownikami energetyki, ale byli wspaniałymi wychowawcami i służyli swoją wiedzą i doświadczeniem śląskim energetykom. W grupie tej ująłem również kilku wybitnych profesorów, którzy choć nie byli związani ze Śląskiem i Politechniką Śląską, ale odegrali wielką rolę w rozwoju polskiej energetyki, a więc pośrednio i śląskiej energetyki. Są wśród nich tak wybitni naukowcy jak Prof. Kazimierz Kopecki, Prof. Roman Nowacki, Prof. Wilhelm Mozer, Prof. Gabriel Sokolnicki i inni.
5. Oprócz Lwowiaków, pracowników energetyki zawodowej, uwzględniłem również dość liczną grupę pracowników energetyki przemysłowej, ciepłownictwa i zakładów oraz biur projektów innych branż przemysłowych. Udział energetyki przemysłowej i ciepłownictwa w potencjale
W
energetycznym Śląska był zawsze i nadal jest znaczący.
6. Uznałem za konieczne przypomnienie nazwisk kilku profesorów Politechniki Śląskiej, którzy wywodzili się z Politechniki Warszawskiej i pozostali w mej pamięci jako wspaniali nauczyciele i wychowawcy, a także jako wybitnie zasłużeni energetycy śląscy. Zaliczam do nich przede wszystkim Prof. Lucjana Nehrebeckiego i Prof. Jana Obrąpalskiego.
ENERGETYCY LWOWIACY NA ŚLĄSKU
10