Zalety spalania odpadów:
- pełne sanitarne unieszkodliwienie odpadów,
- znaczna redukcja objętości odpadów składowanych na składowiskach, produkcja energii cieplnej
- zmniejszenie kosztów transportu dzięki możliwości lokalizacji instalacji w pobliżu miast a nawet w miastach.
- Wady technologii:
duże koszty inwestycyjne i eksploatacyjne,
- niewielki odzysk energii podczas spalania w porównaniu do ilości energii odzyskiwanej przy recyklingu,
- wymaga budowy specjalnych składowisk na odpady technologiczne, które są zaliczane do niebezpiecznych (zawartość metali ciężkich i innych toksycznych związków w popiołach i pozostałościach z oczyszczania gazów odlotowych),
kosztowne i trudne technicznie oczyszczanie spalin (wymagane prawem Unii Europejskiej).
W związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej i związanej z tym konieczności ograniczenia ilości odpadów składowanych na składowiskach przewiduje się powszechniejsze stosowanie termicznych metod unieszkodliwiania odpadów w naszym kraju.
Kolejną termiczną metodą unieszkodliwiania odpadów komunalnych jest piroliza.
Przez pojęcie pirolizy śmieci rozumie się endotermiczny proces transformacji termicznej bogatej w węgiel substancji organicznej, który odbywa się w temperaturze 200-800 stopni C, w środowisku beztlenowym. Dzięki pirolizie można osiągnąć znaczne zmniejszenie objętości odpadów. Do jej przeprowadzenia używane są:
reaktory szybowe (ruch masy powietrza odbywa się pionowo w dół)
- reaktory, w których zgazowanie odbywa się w warstwie fluidalnej,
- reaktory będące obrotowymi bębnami, w których ruch masy powietrza odbywa się pionowo.
W procesie pirolizy masa odpadów zostaje przekształcona w:
- gaz pirolityczny, który zawiera przede wszystkim parę wodną, wodór, metan, etan i ich homologi (gaz ten może być wykorzystany jako źródło energii),
- fazę stałą - koks pirolityczny, substancje obojętne oraz pyły ze znaczną zawartością metali ciężkich,
- fazę płynną - kondensaty wodne i oleiste, składające się z mieszaniny olejów i smół wody oraz składników organicznych.
Podobnie jak proces spalania odpadów, proces pirolizy jest oparty na drogich technologiach.
Najpopularniejszą w Polsce metodą unieszkodliwiania odpadów komunalnych jest ich składowanie na składowiskach. Problemowi składowania poświęcony jest następny podrozdział poradnika.
Dotychczasowe doświadczenia rozwiniętych krajów świata wykazał, że nie ma uniwersalnej metody unieszkodliwiania odpadów komunalnych - każda ma jakieś wady i zalety. Nie ma także metody całkowitej likwidacji odpadów komunalnych (składowanie pozostałości po zastosowaniu różnych metod jest niezbędne). Metody unieszkodliwiania całej masy odpadów prowadzą do wytwarzania nowych odpadów, które wymagają dalszego unieszkodliwiania. W świetle powyższych faktów za właściwy uważa się kompleksowy model unieszkodliwiania odpadów komunalnych charakteryzujący się komplementarnością i elastycznością technologii.
Komplementarność wymaga zastosowania kilku technologii, z których każda pozwala unieszkodliwić określoną część odpadów w sposób najefektywniejszy i najprostszy a zarazem najkorzystniejszy dla mieszkańców i środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
19