5672969567

PEDIATRIA

Prof. dr hab. n. med. Anna Dobrzańska

Ocena zasobów kadrowych oraz potrzeb w dziedzinie pediatrii.

Uwagi ogólne.

Zgodnie z Ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych art. 5 pkt.13, lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej jest specjalista medycyny rodzinnej lub odbywający specjalizację w tej dziedzinie oraz specjalista II stopnia medycyny ogólnej. Tak więc wśród lekarzy pracujących w podstawowej opiece zdrowotnej nie uwzględniono pediatry. Wprawdzie ustawa dopuszcza pediatrę do pełnienia obowiązków lekarza podstawowej opieki zdrowotnej wtedy, gdy przed 1 stycznia 2007 r. przez okres nie krótszy niż 5 lat udzielał świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, ale ogranicza perspektywę tych działań do 31 grudnia 20017 roku.

W takiej sytuacji, młodzi lekarze dokonujący wyboru specjalizacji, wybierając pediatrię, dokonują jednocześnie wyboru miejsca pracy w jednostkach lecznictwa zamkniętego. W świetle obowiązującej ustawy, pediatra nie może bowiem zawierać kontraktu na pracę w poradni pediatrycznej nie uwzględnionej w wykazie poradni specjalistycznych. W polskim modelu opieki medycznej nad dziećmi pediatra jest więc lekarzem lecznictwa zamkniętego, a dziecko uznane przez lekarza podstawowej opieki medycznej za chore może albo być przez niego leczone, albo skierowane do poradni specjalistycznej gdzie jest długi okres oczekiwania na wizytę, albo ( co najczęściej ) trafia do szpitala. Wiele hospitalizacji u dzieci można by uniknąć gdyby funkcjonowały jak w poprzednim modelu opieki, poradnie pediatryczne konsultacyjne i gdyby rozbudowano system diagnostyki i leczenia w oparciu o hospitalizację jednodniową.

W polskim modelu, pediatra jako specjalista chorób dzieci nie sprawuje opieki profilaktycznej nad populacją wieku rozwojowego. Za profilaktykę pierwszorzędową i drugorzędową w Polsce, odpowiada lekarz podstawowej opieki zdrowotnej. Lekarz pediatra, sprawuje opiekę nad dzieckiem chorym skierowanym do szpitala , tak więc odpowiada za leczenie , profilaktykę drugorzędową i trzeciorzędową.

W pełnej ocenie funkcjonowania opieki medycznej nad populacją wieku rozwojowego, oraz określenia potrzeb kadrowych należy zatem uwzględnić ocenę