5833210729

SYNTEZA TEORII EKONOMICZNYCH

Dedukcyjnie rozwinięte modele teorii ekonomicznej i empiryczne eksperymenty ruchów społecznych XX wieku potwierdziły, że przywołane wyżej dwie tradycyjne wersje definicji werbalnej (I stopnia) wcale się nie wykluczają. One się różnią tylko fazową aplikacją „zysku", bez którego zanika „postęp i ruch w interesie" zarówno na liberalnym rynku kapitalistycznym jak i na - temu rzekomo przeciwstawnym - rynku dóbr i usług zarządzanym centralnie w „realnym socjalizmie". „Opiekuńczy" socjalizm na swój sposób - degeneruje efektywność społeczną rozleniwiając „nowe klasy" (biurokratyzm, „bezrobocie", „goszyzm" - omówienie w analizie geometrycznej), nie mniej niż klasy kapitalizmu, które utworzyły się historycznie i są niewyschłym źródłem napięć, rewolucji społecznych i wojen domowych jak tez międzynarodowych.

W czwartym kwartale ubiegłego wieku problemem dowartościowania ekonomii politycznej zajęła się jej gałąź wyodrębniona pod nazwą „ekonometria". Kryterium wyodrębnienia jako specjalistycznej dyscypliny naukowej stanowi połączenie matematyki stosowanej z informatyczną technologią zarządzania gospodarką narodową jako całością złożoną z jej makropodmiotów.

W pierwszej fazie rozwoju tej dyscypliny głównym kryterium rozróżniania (estymacji) wartości funkcji był podział parametrów na endogeniczne i egzogeniczne.

Drugą fazę reprezentują ekonometryczne odwzorowania (modele) kontestujących doktryn liberalnych z doktrynami i praktyką centralnie planowanego rynku i gospodarki nakazowej. Druga faza przebiegała pod wpływem wysokiej liczby modeli czynników obejmowanych tysiącami równań, szybko rozwiązywanych według gotowych programów komputerowych. W tej fazie wysoką ocenę uzyskały modele przepływów międzygałęziowych planowanych i rzeczywistych w ujęciu sektorowym, branżowym i regionalnym.

Obecnie okazuje się, że skupienie uwagi na zjawiskach mezo- i makroekonomicznych, opisywanych postfactum szybko zmieniających się relacji rzeczywistych, spowodowało, że w zakresie rozrachunku między wiedzą przyrodniczą, medyczną i techniczną o człowieku a odległą od niego abstrakcyjną „ekonomią przepływów i zysku" wyrosła „nieprzenikniona zapora". Ekonomia z jej trudnymi naukami pomocniczymi stała się „życiowo żmudną" i „zwodniczo nudną". Takie przymiotniki, jak podałem we wstępie, odstraszają przed jej studiowaniem młodzież najbardziej utalentowaną.

GEOMETRYCZNA ANUZA TEORII BFZKK

Pozytywna i negatywna rzeczywistość Nauki i praktyki zostaje ujęta na kratkowanej płaszczyźnie metrycznej 10 x 10 = 1 do 100 numerowanych poletek powstałych ze skrzyżowania 10 kolumn (zwanych polerami lub rzędami) z 10 wierszami (zwanymi rogerami lub kwantorami).

4