40
Ryc. 6. Udział wyróżnionych krajobrazów roślinnych w Polsce oraz struktura syntaksonomiczna potencjalnych zbiorowisk roślinnych będących najważniejszymi składnikami tych krajobrazów.
Oznaczenia krajobrazów jak na ryc. 5
Occurence of the obtained vegetation landscapes in Poland as well as syntaxsonomical structure of the most important potential vegetation association. (Landscape signature as on Fig. 5)
Minimalny jest udział zbiorowisk związku Vaccinio-Piceion w strukturze krajobrazów roślinnych Polski. Krajobrazy ze znaczną rolą zbiorowisk tej grupy obejmują zaledwie około 1% powierzchni kraju.
Osobno należy wspomnieć o roli tak zwanych zbiorowisk azonalnych, to jest zbiorowisk olsów i różnych łęgów, w strukturze krajobrazowej roślinności Polski. Cztery typy krajobrazów, obejmujących łącznie 78 podstawowych jednostek regionalnych, charakteryzuje się dominacją siedlisk zbiorowisk tego rodzaju. Zajmują one prawie 8% powierzchni. Oprócz tego olsy i łęgi są obecne we wszystkich prawie krajobrazach, jako stały element o niemałym niekiedy udziale powierzchniowym.
Patrząc najbardziej ogólnie, głównymi zbiorowiskami tworzącymi potencjalnie krajobrazową strukturę roślinności Polski są (na niżu) grądy (związek Carpinion) i bory sosnowe (związek Dicrano-Pinion). Wynika to z położenia naszego kraju w tak zwanej strefie lasów mieszanych.