Tego typu drukarki produkowane są przez firmy GOULD, VERSATEC i VARIAN i mogą one wykreślać lub drukować z gęstością 10 000 punktów/cal2. Prędkość zapisu tych drukarek waha się w granicach od 300 wierszy/min do 5000 wierszy/min, przy cenach 3- do 5-krotnie niższych od drukarek uderzeniowych.
Drukarki nieuderzeniowe dotychczas nie znalazły tak szerokiego, powszechnego zastosowania jak przewidywano. Drukarki na normalnym papierze ze względu na stosunko* wo wysoką cenę nie mogą konkurować z odpowiednimi drukarkami uderzeniowymi. Drukarki stosuj ące papier specjalny osiągają o wiele lepsze efekty niż ich odpowiedniki z grupy drukarek uderzeniowych; jedyną właściwie przeszkodą w ich powszechnym zastosowaniu jest wyższy koszt papieru.
Mimo to drukarki nieuderzeniowe będą instalowane coraz częściej w zestawach o małej prędkości oraz bardzo wysokiej prędkości zapisu, gdzie koszt papieru nie jest najważniejszy i wystarczy jedna kopia wydruku.
Komputerowe wyjścia mikrofilmowe /CCM/
Już około 10 lat temu skonstruowano pierwsze urządzenia wyjścia mikrofilmowego dla komputera /COM - Computer oryginated mic-rofilm/, a jednak mimo znanych i niezaprze* czalnych zalet nie znalazły one szerszego zastosowania. Ze 100 instalacji, przewidzianych w NRF, pracuje obecnie około 23/2/, a w Wielkiej Brytanii znajduje się tylko 30 tego typu urządzeń /4/. Przyczyn tego stanu rzeczy można doszukiwać się w fakcie, że COM jest urządzeniem kosztownym /około 500 000 funtów szterlingów/, a jednocześnie przy kłopotliwej obsłudze /odczynniki chemiczne/ wydaje się mieć stosunkowo wąski zakres zastosowań.
COM nie jest zaliczany w świecie do drukarek lecz do grupy specjalnych urządzeń do zapisu informacji na wyjściu komputera. Są one sterowane elektrycznymi sygnałami bez
pośrednio z wyjścia komputera lub poprzez taśmę magnetyczną i przekształcają te sygnały na czytelny dla człowieka obraz na błonie fotograficznej, jako kolejne kadry na rolce lub w kasecie, ewentualnie na "mikrofiszce"
* czyli na kawałku błony wielkości pocztówki. Dla odczytu stosuje się czytniki projekcyjne wyszukujące i wyświetlające wybrane do odczytania kadry, lub urządzenia drukujące wykonujące papierowe kopie, nadające‘się na
tychmiast do czytania.
Formowanie znaków alfanumerycznych w większości urządzeń następuje w lampach oscyloskopowych. Wyjątek stanowi tu urządzenie 3M, w którym promień elektronowy naświetla błonę znajdującą się dosłownie wewnątrz lampy, zastępującą ekran luminescen-cyjny.
Obrazy uzyskuje się wieloma metodami, między innymi przez bezpośrednie odchylanie promienia, a w systemie Datagraphix, nadawanie strumieniowi elektronów pożądanego kształtu przez uformowanie go w specjalnym "wzorniku", umieszczonym wewnątrz lampy, przed ekranem lu minę scen cyjnym.
Schemat przebiegu informacji w typowym układzie komputerowego wyjścia mikrofilmowego przedstawiono na rys. 2.
Zalety COM są często podkreślane w literaturze. Dla przykładu /4/, powierzchnia mikrofilmu,na której dokonuje się zapisu jest równa 2 do 3% powierzchni odpowiedniej strojny z drukarki, co powoduje zmniejszenie przestrzeni potrzebnej na magazynowanie informacji w kasetach lub na "mikrofiszkach" około 100-krotne. Przykładowo; 100 tysięcy stron papieru z maszyny cyfrowej, o wadze 530 kg, jest równoważne 2 kg "mikrofiszek" lub 10 kg filmu 16 mm w kasetach. Prędkość zapisu COM osiąga wielkość rzędu 50 do 100 tysięcy znaków / s.
Podobnie jak wszystkie urządzenia COM ma też swoje wady. Przede wszystkim są to urządzenia kosztowne i na opłacalne stosowa-
Ry«. 2. Schemat przebiegu informacji komputerowych wyjściach mikrofilmowych
23