162
w ręce przedstawiany numer lub kiedy miał miejsce ostatni kontakt z tytułem. Autor artykułu zgadza się jednocześnie z Karlfritzem Koepplerem, który w r. 1966 postawił tezę, że metoda ta nie służy do pomiarów zapamiętywania, lecz zainteresowań. Będzie obiektywna tylko wtedy, gdy wszyscy zainteresowani wykażą chęć udzielenia w pełni prawdziwych odpowiedzi, nie da się zastosować do porównania pism o różnych profilach i częstotliwościach edycji i jest zawodna, jeśli ma służyć ustaleniu pełnych kręgów czytelniczych — obejmujących także czytelników niestałych. Należy ją więc przyjmować tylko jako jedną z konwencji badawczych, nie zaś jako idealny instrument pomiarów.
pd
• Werner M i s t e r e k, Eberhard Thie-le: MIKROFDLMTECHNIK FUR DIE MAS-SENMEDIEN. Neue Deutsche Presse 1975 nr 23. S. 10—11.
W NRD tworzy się jednolity system informacji i dokumentacji dla ogółu masowych środków komunikowania. Pierwszym krokiem jest przygotowany tezaurus dot. polityki, następnym — tworzony przy agencji ADN ośrodek mikrofilmów, po upowszechnieniu których przewiduje się zmniejszenie powierzchni archiwów do 96°/«. Dokumenty będą filmowane na standardowych mikrofiszkach formatu A6, na każdej z nich będzie można zreprodukować w 20-krotnym pomniejszeniu 60 zdjęć w 6 wierszach po 12 obrazków. Mikrofiszki takie będą więc w stanie objąć dokumenty w formatach do A2 —* np. o rozmiarach Neues Deutschland. Z reproducji będzie się korzystało za pomocą czytników. W niektórych wydawnictwach prasowych przeprowadza się już praktyczne próby.
Wprowadzenie mikrofilmów przewiduje dwie fazy. Na podstawie tezaurusa z zakresu polityki mikrofilmuje się dawniejszą dokumentację prasową o wieku starzenia do lat trzech, która w całości lub wyborze będzie przekazana wszystkim redakcjom. Następnie przedzie się do reprodukowania nowszej dokumentacji, aż do osiągnięcia pełnej aktualności mikrofilmowania. Służby archiwalne w poszczególnych redakcjach będą się wówczas mogły skoncentrować na doskonaleniu swych specyficznych zbiorów, które także w przyszłości będą gromadzone.
Tworzenie nowego systemu informacji i dokumentacji dziennikarskiej w NRD to proces długotrwały, w trakcie którego będzie się zdobywało doświadczenia praktyczne. a Pierwszym krokiem było sfilmowanie części zasobów archiwalnych.
czb
• Ingegerd Schauble: INFORMATION UND GESELLSCHAFTLICHER FORT-SCHRITT. ZV + ZV 1975 nr 42. S. 1352—1354.
Artykuł informuje o rządowym projekcie utworzenia w RFN do r. 1977 ogólnokrajowego systemu informacyjnego. Polega on na objęciu wszystkich dotychczas istniejących wysoko wyspecjalizowanych ośrodków informacji i dokumentacji, połączeniu ich w 16 systemach branżowych, wypełnieniu istniejących luk zwłaszcza na pograniczach różnych branż i złączeniu wszystkich źródeł w ogólnokrajowym banku informacji.
Każdy branżowy system Informacyjny stanowić ma samodzielny, ale elastycznie pracujący bank gromadzenia i przekazywania wiadomości. Podział branżowy przedstawia się następująco: biologia, sprawy międzynarodowe, zdrowie, chemia, energetyka z fizyką i matematyką, elektrotechnika z mechaniką precyzyjną i przemysłem maszynowym, hutnictwo ze źródłami surowców, przemysł metalurgiczny, przemysł surowcowy z geologią, komunikacja, kształtowanie przestrzenne z budownictwem i urbanistyką, przemysł konsumpcyjny, gospodarka, oświata, nauki społeczne, kultura.
czb
# Klaus Brepohl: ELEKTRONISCHE
MASSENMEDIEN ALS KONKURRENZ FUR DIE PRESSE? ZV + ZV 1975 nr 41. S. 1218— 1224.
Pracownik Instytutu Gospodarki Niemieckiej w Kolonii odpowiada na pytanie, czy media elektroniczne są lub staną się konkurencją dla prasy. Wskazując, że potrafiła się ona dostosować do nowej sytuacji wytworzonej po wprowadzeniu radia i telewizji (znane argumenty o „poręczności” gazet w różnym czasie i miejscu oraz znacznie lepiej przez nie realizowanej roli informatora lokalnego) — twierdzi, iż obecnie powstałe nowe systemy elektroniczne mogą także pod tym względem zastąpić prasę: telewizja kablowa i ekranowy przekaz utrwalonych wiadomości pisanych „Ceefax’\ Autor widzi w tym realne (acz wymagające Jeszcze wielu lat dla upowszechnienia) zagrożenie dla prasy drukowanej, w związku z czym postuluje jej modelowe przekształcenie — nie mówi jednak jakie.
czb
• Dieter Faehling: TAGESZEITUNGEN UND WERBEFERNSEHEN — THESEN ZUR KONKURRENZSITUATION. ZV + ZV 1975 nr 45. S. 1514—1516.
Autor stwierdza ..ponad wszelką wątpliwość”, że konkurencyjność mediów wzrosła. Na tym tle wysuwa hipotezę, że komercyjne cele (kapitalistycznej) telewizji reklamowej mogą być lepiej zrealizowane przez reklamę w prasie codziennej. Stawia 6 tez:
1. Reklama w tv musi być zamawiana długo przed terminem emisji. Luki w programach są przypadkowe i nie mogą być systematycznie planowane.
2. Oba media mają stałe miejsce w rozkładzie dnia odbiorców.
3. Ogłoszenia w prasie należą do oczekiwanych wypowiedzi.
4. Przewaga reklamy telewizyjnej polega na wielozmysłowym atakowaniu potencjalnego nabywcy: przedstawienie produktu. jego zastosowania i wykorzystania można tak poglądowo zrealizować tylko w tv i filmie reklamowvm. Natomiast przewagą gazety jest jej bezpośrednia bliskość z miejscem sprzedaży, produktem.
5. Gazety regionalne — przeciwnie niż lokalna tv — sa odbierana bardzo regularnie. a skuteczność reklamy koreluje z częstotliwością kontaktów z nią. Dale to przewagę reklamie gazetowej.
6. Zestawienie danveh liczbowych. Ink koszty, zasięg i częstotliwość kontaktów, przemawia na rzecz reklamv gazetowej.
pd