fiO BOLESŁAW GARLICKI
dziennikarze w wieku 30—40 lat) oraz o sporcie. Sprawami ekonomicznymi interesują się głównie dziennikarze w wieku 40—50 lat. Poniżej 30 lat autorzy koncentrują się na ogólnym rozwoju kraju i turystyce. Ogólnie zatem można stwierdzić, że wybór obszarów tematycznych uzależniony jest w poważnym stopniu od doświadczenia życiowego dziennikarza, który porywa się przeważnie na te tylko tematy, które są mu osobiście lepiej znane i łatwiej dostępne — bądź to ze względu na posiadaną wiedzę, bądź też ze względu na wcześniej nawiązane kontakty.
Wniosek ten podpierają dane odnoszące się do specjalizacji redakcyjnej poszczególnych autorów (specjalizacji — zgodnie ze znaną praktyką — nie zawsze ukierunkowanej posiadanym wykształceniem). Polityką zajmują się głównie dziennikarze działów politycznych o wykształceniu techniczno-ekonomicznym. O sprawach gospodarczych piszą zwykle humaniści z wykształcenia (niemal trzykrotnie częściej niż ludzie o wykształceniu techniczno-ekonomicznym), zgrupowani w działach: ekonomicznym, politycznym oraz członkowie kierownictwa redakcji. Sprawy społeczne — to domena humanistów i ludzi o wykształceniu dziennikarskim (o wiele częściej pisujących na te tematy od specjalistów o wykształceniu prawniczym). Humaniści też piszą wiele o nauce (nie występującej jako przedmiot zainteresowań u ekonomistów), kulturze (dwukrotnie więcej niż ludzie o wykształceniu dziennikarskim i wielokrotnie częściej niż w innych kategoriach wykształcenia) oraz turystyce, a osoby
0 wykształceniu dziennikarskim — o oświacie. Tematyka sportu podejmowana jest prawie wyłącznie przez osoby o wykształceniu specjalistycznym z zakresu wychowania fizycznego lub średnim.
Jak więc widać, przewaga humanistów w naszych redakcjach powoduje, że lokują oni swoje zainteresowania w różnych dziedzinach
1 wraz z osobami o wykształceniu dziennikarskim zajmują się z reguły „wszystkim po trochu”, podczas gdy przedstawiciele innych kategorii wykształcenia ukierunkowują swoje zainteresowania bardziej specjalistycznie, choć nie zawsze zgodnie z wykształceniem.
Znamienny jest wpływ pełnionej w redakcji funkcji na podejmowaną tematykę. O zagadnieniach politycznych piszą przede wszystkim publicyści (a w minimalnym stopniu redaktorzy depeszowi, preferujący temat ogólnego rozwoju kraju) i sprawom polityki poświęcona jest jedna trzecia wszystkich pisanych przez nich relacji. Sprawy gospodarcze zajmują główne miejsce w twórczości zastępców naczelnego redaktora, pisujących równie chętnie o sprawach społecznych. Kierownicy działów występują jako główni autorzy korespondencji z zakresu oświaty i kultury, a także sportu. O turystyce piszą przede wszystkim naczelni redaktorzy.
Z danych wynika, że dziennikarze określani jako „piszący”, zwłaszcza o funkcji publicysty, trzymają się raczej swoich zainteresowań redakcyjnych, natomiast dziennikarze „niepiszący” — redaktorzy depeszowi, członkowie kierownictwa, ale także reporterzy — grupują swoją uwagę wokół czterech głównych pionów tematycznych: ogólnie pojętej polityki, rozwoju kraju, kultury wraz z opisem zabytków i turystyki.