6355536826

117

Model G1UH posiada następujące założenia:

-    zlewnia spełnia geomorfologiczne prawa hortonowskięj sieci rzecznej,

-    znane są funkcje prawdopodobieństwa czasu dobiegu w ciekach różnego rzędu,

-    znany jest opad efektywny.

Zależności matematyczne opisujące model GIUH przedstawiono poniżej (Jankowski 1995).

WZORY GIUH

Wzory GIUH

v=0,665<7°-⁶(0,l I_eA„)°^,4

A_n - powierzchnia zlewni najwyższego rzędu [km²] a_n    - współczynnik fali kinematycznej

h    - szerokość koryta cieku [m]

I_e - średnie natężenie opadu efektywnego [mm/h]

L₀ - długość cieku głównego [km] n - współczynnik szorstkości Manninga dla koryta cieku q -wysokość kulminacji [1/h]

R_a    - wskaźnik powierzchni cieków

R_h    - wskaźnik bifurkacji

- wskaźnik długości cieków S - średni spadek podłużny koryta [m/m] t_p - czas wystąpienia kulminacji [h] t_b - czas podstawy hydrogramu jednostkowego [h] v - prędkość płynięcia wody [m/s]

W toku symulacji otrzymuje się hydrogramy jednostkowe w określonej jednostce czasu, które po przeliczeniu na odpływ wyrażony w m³/s i z zastosowaniem zasady superpozycji, służą do budowy hydrogramu całkowitego. W tym przypadku sprawdzana była metoda włączenia dróg do modelu a nie sam model. W związku z tym użyto tych samych przykładowych danych, które wykorzystano