660357933

przy utyciu kapilarna

kolumn

pakowanych

Rysunek 1. Klasyfikacja technik chroma tograficzych (Witkiewicz Z., Podstawy Chromatografii, WNT, Warszawa, 2005)

Na Rysunku 2 przedstawiono ideę rozdzielania chromatograficznego mieszaniny składającej się z dwóch składników: A i B. Mieszaninę tę wprowadzono do fazy ruchomej w czasie, który przyjęto za zerowy i od którego rozpoczął się proces rozdzielania składników w wyniku różnego sposobu ich oddziaływania z fazą ruchomą i nieruchomą. Załóżmy, że składnik A oddziałuje z fazą nieruchomą znacznie słabiej niż składnik B. Cząsteczki obu substancji dzielą się między obie fazy w różnych stosunkach, charakterystycznych dla tych składników i opisanych przez stałe podziału Kc.

Dla składnika A	Kca	_ ^cAs	(1)
Dla składnika B	Kcb	_ CBS ^cBm	(2)

W obu przypadkach c oznacza stężenie składnika w fazie nieruchomej (s) i w fazie ruchomej (m). Między liczbą cząsteczek związków chromatografowanych, obecnych w fazie ruchomej i nieruchomej, ustala się równowaga dynamiczna z wielokrotnym przechodzeniem tych cząsteczek z jednej fazy do drugiej. Ich przenoszenie wzdłuż układu chromatograficznego jest możliwe tylko wtedy, gdy znajdują się w fazie ruchomej.