43
Budowa bazy danych graficznych i opisowych...
Poza pokładami węgla zwektoryzowano także najważniejsze przekopy kierunkowe i wentylacyjne, upadowe, pochylnie transportowe i sztolnie. Pomimo że tego typu obiekty liniowe często przedstawia się jako płaskie, zwektoryzowano je w postaci obiektów przestrzennych przypisując każdemu punktowi poligonu wartość wysokości przy pomocy funkcji Bieżącego Z na podstawie głębokości zalegania stropu i spągu wyrobisk. W przypadku upadowych czy pochylni dostępne były jedynie skrajne współrzędne wysokościowe wlotu i wylotu wyrobiska, wobec tego, w przypadku skomplikowanej geometrii, interpolowano pośrednie wartości na podstawie izolinii głębokościowych. Szyby i szybiki zwektoryzowano w oparciu o podaną wysokość nad poziomem morza zarówno ich wylotu, jak i rząpia.
Na mapach poziomów wydobywczych kopalni Thorez zlokalizowano filary ochronne szybów i szybików, Fabryki Porcelany Wałbrzych oraz dla dzielnic Śródmieście i Nowe Miasto. Wszystkie wektoryzowano według tej samej zasady. Dla każdego filaru ochronnego założono w geobazie plik shape typu liniowego z możliwością przechowywania danych 3D. Obrysowano górne granice każdego z nich na rastrach prezentujących najwyżej zalegający pokład 655 przypisując liniom głębokość odpowiadającą wysokości wylotu szybu lub, jak w przypadku fabryki czy dzielnic, możliwie największej wartości izolinii głębokości na wszystkich mapach poziomów wydobywczych. Dolną granicę odwzorowano na podstawie map najniżej położonego poziomu 678 określając jej głębokość w oparciu o wysokość rząpia szybu lub najmniejszą wartość izolinii głębokości (rys. 5a). Kolejnym krokiem było wygenerowanie siatek TIN na podstawie obrysowanych granic filarów (rys. 5b). Opracowano je w przestrzeni trójwymiarowej w aplikacji ArcScene, aby na bieżąco oceniać efekty pracy. Wykorzystano funkcję z pakietu 3D Analyst Utwórz TIN na Podstawie Obiektu podając za obiekt wejściowy liniowy plik shape z granicami filaru, określając źródło wysokości w postaci wartości pobieranych z geometrii obiektów oraz wybierając triangulację typu hard linę (twarde linie) nadając tym samym obiektowi ostateczny kształt. Wcześniej podejmowano liczne próby znalezienia najlepszego rozwiązania dla wektoryzacji filarów ochronnych. Rysowano obiekt w postaci poligonu w aplikacji ArcMap lub wykorzystywano górną i dolną krawędź tworząc na ich podstawie poligon przy pomocy funkcji w bazie narzędziowej Toolbox - Zarządzanie danymi -Obiekt do poligonu. Jednak działania te nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, gdyż kształt opracowanego w ten sposób filara nie odpowiadał rzeczywistemu przebiegowi w przestrzeni. Wobec tego wygenerowano siatkę TIN na podstawie narysowanych już granic dolnej i górnej. Sposób ten przyjęto za najlepsze rozwiązanie w przypadku tego typu obiektów.