36 Folklorystyka — Forma podaiucza zawisła
Folklorystyka. Dyscyplina w obrębie ludoznawstwa, zajmuje się folklorem, tzn. duchową kulturą ludu (literaturą, sztuką, mierzeniami itp.).
Fonem. Fonemem nazyina się zespół elementów głoski pełniący funkcję odróżniania wyrazów. Za ten sam fonem uiuaża się wszy-stkie warianty głoskome, jeśli występujące tu nich różnice wymowy nie mają ujplyuju na podstawowe znaczenie myrazóui, m których występują.
Fonetyczny zasób językowy.
System dźwięków używanych w danym języku na określonym etapie rozwojowym.
Por. Fonem. Sylaba.
Fonetyka poetycka zob. Eufonia.
Foricenia. Przestarzałe określenie na krótkie, zabawne utwory, anegdoty.
Forma artystyczna w sztuce.
Jeden z typowych sposobów odtwarzania rzeczywistości, przekształcenia jej w odbiciu zawartym w dziele sztuki, poprzez proces poznawczy, interpretację światopoglądową i technikę artystyczną; metoda twórcza.
Por. Wielkie formy sztuki.
Forma dzieła literackiego. Przy analizie dzieła odróżniamy sposób, w jaki coś zostało wyrażone (forma), od tego, co zostało wyrażone (treść); jest to jednak tylko uproszczenie metodologiczne, gdyż dzieło stanowi organiczną całość (jedność formy i treści). Rozważanie formy pozwala wykrywać podobieństwa między dziełami, klasyfikować i oceniać usługowość różnych środków artystycznych w przekazywaniu wizji twórcy (styl, forma podawcza, kategorie estetyczne, kompozycja itp.).
Forma podawcza. Sposób przekazywania treści w utworze, mający swój odpowiednik w zjawiskach życiowych, służących kontaktom społecznym. Postać wypowiedzenia o określonej funkcji i zależnej od niej strukturze językowej (charakterystyczna dla rodzajów literackich).
Zob. też: Apel. Apostrofa. Dialog. Dyskusja. Dysputa. Informacja. Komentarz autorski. Konwersacja. Korespondencja. List. Monolog. Mowa niezależna. Mowa pozornie zależna. Mowa zależna. Narracja. Opis. Opowiadanie. Pamiętnik. Przemówienie. Refleksja. Relacja. Replika. Rozmowa. Testament. Toast. Wynurzenie liryczne. Wypowiedzenie odautorskie.
Forma podawcza mieszana. Forma podawcza, w której konstrukcja dominująca modyfikuje ubocznie stosowaną (np. narracja autorska połączona z przytaczaniem cudzych myśli, opis z fragmentami opowiadania, opowiadanie przechodzące w opis, liryka z elementami epickimi lub na odwrót: dramatyzowanie opowiadania przez dialogi, liryczne wstawki w dramacie itp ).
Forma podawcza niezawisła.
Forma niezależna od komentarza autorskiego (np. dialog).
Forma podawcza zawisła. Forma podawcza zależna od komentarza