Obraz#2

poradnictwo

zawodowe

Kolejną formą wsparcia osób bezrobotnych jest poradnictwo zawodowe. Zajmuje się ono udzielaniem pomocy w wyborze zawodu i miejsca zatrudnienia oraz w doborze pracowników wymagających szczególnych predyspozycji. Usługi w zakresie poradnictwa polegają m.in. na: informowaniu o rynku pracy, zawodach, szkoleniach, doradzaniu w sprawach zdobycia kwalifikacji albo zmiany zatrudnienia, kierowaniu na specjalistyczne badania lekarskie lub psychologiczne sprawdzające przydatność do określonej pracy oraz organizowaniu grupowych porad zawodowych dla bezrobotnych. Poradnictwem zawodowym zajmują się głównie wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy. Jest ono realizowane zgodnie z zasadami powszechnej dostępności usług, dobrowolności, równości, bezpłatności, poufności i ochrony danych osobowych, a także swobody wyboru zawodu i miejsca zatrudnienia.

zasiłek dla bezrobotnych

Następną kategorią pomocy jest zasiłek dla bezrobotnych Prawo do niego nabywa się po upływie siedmiu dni od zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy. W myśl art. 71 ust. 1 u.p.z.r.p. przyznanie zasiłku wymaga spełnienia wielu przesłanek. Zasiłek przysługuje osobie, która w okresie osiemnastu miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania była zatrudniona łącznie przez okres co najmniej 365 dni i osiągała co najmniej minimalne wynagrodzenie (odpowiednio uwzględnia się tu wykonywanie pracy na podstawie umów cywilnoprawnych, prowadzenie działalności gospodarczej, wykonywanie pracy w czasie tymczasowego aresztowania lub pozbawienia wolności, w tych przypadkach muszą być jednak opłacane określone składki na ubezpieczenie społeczne). Ponadto zasiłek przysługuje bezrobotnemu, dla którego nie ma propozycji odpowiedniej pracy, stażu, przygotowania zawodowego, prac interwencyjnych lub robót publicznych. Spełnienie przesłanek do otrzymania zasiłku zobowiązuje organ do jego przyznania. W wyroku z dnia 2 lutego 1998 r. (II SA 1412/97, LEX nr 41923) NSA podkreślił, że przepisy dotyczące zasiłków i ich wysokości są przepisami bezwzględnie obowiązującymi i niezależnymi od uznania organu zatrudnienia.

Okresy pobierania zasiłku są zróżnicowane. Bezrobotni zamieszkujący na obszarze, gdzie stopa bezrobocia nie przekracza 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju pobierają zasiłek przez sześć miesięcy. Przez dwanaście miesięcy świadczenie pobierają bezrobotni zamieszkujący na obszarze, gdzie stopa bezrobocia przekracza 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, bezrobotni powyżej pięćdziesiątego roku życia, jeśli posiadają co najmniej dwudziestoletni staż pracy (lub odpowiedni okres opłacania składek na ubezpieczenie) oraz bezrobotni mający na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do piętnastu lat, których małżonek również jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. W razie urodzenia dziecka przez kobietę pobierającą zasiłek (lub w ciągu miesiąca po zakończeniu pobierania) okres zasiłkowy ulega przedłużeniu o czas, w którym przysługiwałby jej zasiłek macierzyński, gdyby była zatrudniona. Wysokość zasiłku zmienia się w trakcie jego pobierania i wynosi:

-    717 zł miesięcznie w okresie pierwszych trzech miesięcy posiadania

prawa do zasiłku,

239