6800810079

Gazeta AMG nr 6/2013

Sukces w Klinice Otolaryngologii

Na zdjęciu od lewej do prawej: dr med. Tomasz Przewoźny, prof. Kazimierz Niemczyk (WUM), prof. Jerzy Kuczkowski (operator), prof. Waldemar Narożny

Klinika Otolaryngologii kierowana przez prof. Czesława Stankiewicza rozpoczęła 22 kwietnia br. program leczenia głuchoty przy pomocy implantów ślimakowych.

W ramach programu dokonano pierwszego wszczepu ślimakowego u 36-letniego chorego z obustronną głuchotą. Wszczepienie wykonał zespół ds. implantów ślimakowych przy Klinice Otolaryngologii: prof. Jerzy Kuczkowski, dr Wojciech Sier-szeń, dr Tomasz Przewoźny, lek.

Andrzej Molisz, lek. Karolina Markiet, dr hab. Edyta Szurow-ska oraz surdologopedzi i psycholodzy ze Specjalistycznego Ośrodka Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu PZG w Gdańsku pod kierownictwem mgr Doroty Szub-starskiej. Przebieg operacji nadzorował prof. Kazimierz Niemczyk z Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz zespół inżynierów biomedycznych z firmy Medicus. Operacja przebiegła bez powikłań i zakończyła się powodzeniem. Procedura im-plantacji ślimakowej jest stosowana zaledwie w kilku ośrodkach akademickich w Polsce. Od dzisiaj również w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym będą wykonywane tego rodzaju zabiegi u chorych z całkowitą głuchotą.

Implant ślimakowy jest elektroniczną protezą słuchu, która zastępuje uszkodzony narząd receptorowy ślimaka. Zadaniem implantu ślimakowego jest elektryczna stymulacja zakończeń nerwu ślimakowego. System Cl (ang. Cochlear Implant) składa się z części wszczepialnej (odbiornik, stymulator elektryczny z wiązką elektrod) oraz zewnętrznej - zausznej (procesor mowy i antena nadawcza). Procesor mowy realizuje zaprogramowaną strategię kodowania (najczęściej CIS, ang. Continuous In-traleaved Sampling), w której sygnał mowy dzielony jest przez filtry na pasma o odpowiednio dużej częstotliwości. Procesor mowy przekształca docierające do chorego dźwięki mowy w sygnał cyfrowy i przesyła je w postaci bodźca elektrycznego falami radiowymi do odbiornika implantu umieszczonego pod skórą w okolicy zausznej. Sygnał mowy z odbiornika przekazywany jest następnie na zakończenia matrycy elektrod. W zastosowanym przez nas implancie (Nucleus Contour Advan-ce, firmy Cochlear) znajdują się 22 elektrody. Głównymi wskazaniami do zastosowania implantów ślimakowych u chorych jest głęboki niedosłuch odbiorczy oraz brak korzyści z zastosowanych aparatów słuchowych. Z uwagi na złożoność procedury, w procesie kwalifikacji chorych do implantacji ślimakowej bierze udział zespół złożony z logopedy, psychologa, audiologa, radiologa, inżyniera biomedycznego i otochirurga. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu kochleostomii drogą tympa-notomii tylnej i założeniu do schodów ślimaka 22-kanałowej elektrody stymulującej zakończenia nerwu słuchowego. Po 4 tygodniach od operacji zostanie podłączony procesor mowy oraz rozpocznie się rehabilitacja chorego.

Klinika Otolaryngologii już od 5 lat realizuje z powodzeniem program leczenia głębokiego niedosłuchu przy pomocy wszczepialnych do kości aparatów słuchowych BAHA (ang. Bonę Anchored Hearing Aid) u chorych, u których operacje tympanoplastyczne lub tradycyjne aparaty słuchowe nie były skuteczne. System BAHA składa się z tytanowego implantu wszczepianego w kość skroniową oraz zewnętrznego procesora, odbierającego dźwięki z otoczenia, przetwarzającego je na wibracje przenoszone bezpośrednio na wszczepiony w kości czaszki tytanowy implant. Wibracje drogą bezpośredniego przewodnictwa kostnego docierają do ucha wewnętrznego, gdzie wywołują wrażenia słuchowe. Wdrożenie tych metod