Gdy na zdjęciu przeciwstawione będę dwa ruchy o przeciwnych kierunkach, ruch od lewej do prawej będzie dominował.
Ciekawy jest związek zasady ruchu z zasadą kompozycji skośnej. Jeśli kierunek oglądania czy nawet kierunek konkretnej linii biegnie na obrazie od lewej strony u góry do dolnego prawego rogu, linia taka będzie opadać. W przeciwnym razie będzie się wznosić. Dlatego, jeśli chcemy pokazać człowieka, wspinającego się na zbocze góry, każemy mu wstępować od prawej do lewej. To podkreśli wysiłek wspinania się w kierunku wstecznym.
Warto w tym miejscu nadmienić, że pierwszym, który w 1937 r. dostrzegł istotę zasady kierunku w obrazie i wytłumaczył ją nawykiem czytania był Jan Sunderland, polski (otograf-artysta, krytyk sztuki fotograficznej. Zwrócił on również uwagę na fakt, że gdy krajobrazy europejskie komponowane są w większości poziomo, krajobrazy Japońskie, gdzie układ pisma (wierszy) idzie z góry w dół — pionowo.
Ilość układów (możliwości) kompozycji zwiększa się stale. Często zostaje odkryty nowy układ, który poprzednio uważany byłby za zdecydowanie błędny. Tak powstał stosunkowo niedawno układ narożny.
Kompozycja narożna przyjęła się i nikogo dziś nie razi.
Układ narożny usprawiedliwia treść plastyczna, zawarta w dużym pustym polu zajmującym % obrazu. Pole to przeciwstawi się tematowi głównemu. Układ ten jest obecnie przyjęty i stosowany bywa nawet w fotografii reklamowej.
Zmniejszenie zasadniczego elementu obrazu do niewielkiego skrawka powierzchni, leżącego w jego narożu, nie jest powodem zmniejszenia jego dostrzcgalności. a to dlatego, że naroże obrazu jest punktem dysponowanym. Pamiętajmy również, że treść zawarta w temacie przyciąga wzrok.
Linie wiążące są liniami wyobrażonymi.
Linia prosta wyobrażona, przebiegająca przez kilka różnych oddzielnych elementów obrazu, jest linią wiążącą. Dlatego przekątna pola obrazu, jeżeli leży na niej choć Jeden element, jest również linią wiążącą, ponieważ łączy trzy elementy: ten, który leży na polu obrazu, 1 dwa rogi polo obrazu. I ten wzgląd jest Jeszcze jednym atutem kompozycji skośnej.
Jak sama nazwa wska-z"je. linio wiążące „wią-elementy obrazu w jedną całość. Obraz zbudo-wanV w len sposób doje "rażenie zwarte.
w^'° mu,Z(l ,0 być bezwzględnie linie proste. Zdarzają się czasem linie ^*ą*ąco krzywe, jak kola. Ich luki, linie esowe i inne, jednakże muszą
81