• suwmiarka wg PN-80/M-53130 i Dz. U. M. i P. 6/96 i nr 4/99,
Sprawozdanie z laboratorium.
7. Zamienność części maszyn
• transametr wg PN-75/M-53259 i Dz. U. M i P. nr 12/96, wraz z uchwytem,
• płytki wzorcowe wg PN-EN ISO 3650 i Dz. U. M. i P. nr 12/96,
• mikrometr wewnętrzny wg PN-65/M-53247 i Dz. U. M i P. nr 12/96,
• średnicówka czujnikowa wg PN-64/M-53265
• suwmiarka wg PN-80/M-53130 i Dz. U. M. i P. 6/96 i nr 4/99.
Sprawozdanie z laboratorium.
II. Wprowadzenie do laboratorium nr 2
Badania wizualne
Badania wizualne mają na celu wykrycie już na wstępie prac odbiorczych, ewidentnych błędów wykonawczych i montażowych z poprzednich procesów technologicznych (kształt, położenie, chropowatość, pęknięcia, wżery, korozja, braki malarskie oraz przede wszystkim ilościowe). Wykrycie wad nienaprawialnych pozwala oszczędzić czas i koszty dalszych badań i pomiarów oraz procesów produkcyjnych. Badania wizualne można prowadzić okiem nieuzbrojonym lub za pomocą lupy, lusterek, endoskopu. Do jednoznacznej oceny przedmiotu badanego pomocne są: sprawdziany, wzorniki, liniały, kątowniki, narzędzia specjalne itp. Badania wizualne są czasami jedynym sposobem oceny jakości wyrobu, np. w montażu, spawalnictwie, zużytego eksploatacyjnie, czy pod względem estetycznym. Badania wizualne mają na celu wykrycie oczywistych uchybień wykonawczych, np. niedoróbek (niewykonanie jakiejś operacji; brak otworu, wpustu, promienia, ścięcia itp.), lub usterek i uszkodzeń powierzchni. Dla zidentyfikowania błędów wykonawczych konieczna jest dokumentacja danego przedmiotu. Usterki i uszkodzenia nie są na rysunku technicznym omawiane i dlatego potrzebna jest znajomość norm, przeznaczenia wyrobu, a czasem wystarczy zdrowy rozsądek.
Wśród norm technicznych należy wymienić:
• PN-EN 1330-2 „Badania nieniszczące - Terminologia - Terminy wspólne dla badań nieniszczących”.
• PN-EN 1330-10 „Badania nieniszczące - Terminologia - Część 10: Terminy stosowane w badaniach wizualnych”.
• PN-EN 13018 „Badania nieniszczące - Badania wizualne - Zasady Ogólne”.
7