683539519

• umiejętność działania, opanowania technik i narzędzi pracy, gospodarowania czasem [Goźlińska 1997, s. 83-84],

Cele kształcenia i wychowania wiążą się z procesem edukacji w każdej dziedzinie nauki. W przypadku tej książki dotyczy to edukacji ekologicznej ze szczególnym uwzględnieniem edukacji prozdrowotnej.

2. Co rozumiemy przez edukację ekologiczną?

Niezbędnym elementem programu społecznego i gospodarczego, zmierzającym do realizaqi nowej ery ekologicznej, powinna być edukacja ekologiczna. Jest to jeden z warunków realizacji polityki ekologicznej państwa. Polega ona na wprowadzeniu przedmiotów ekologicznych do programów nauczania, a także na zmianie świadomości ekologicznej społeczeństwa poprzez niekonwenqonalne działania edukacyjne. Proces pedagogicznego i wychowawczego oddziaływania na człowieka w celu' kształtowania jego świadomości, osobowości, postawy proekologicznej, nazywamy edukacją ekologiczną.

Popularyzacja problematyki ekologicznej wśród dzieci i młodzieży oraz kształtowanie postaw proekologicznych to naczelne hasło Polityki Ekologicznej Państwa (patrz rozdział I. 4). Edukaq'a ekologiczna to składnik wielostronnego rozwoju osobowości człowieka, rozumienie zagrożeń, wrażliwość na niszczenie środowiska naturalnego, aktywność w reagowaniu na jego degradację [Aleksandrowicz i Poskrobko 1994, s. 434-440].

Edukacja ekologiczna zwana jest również edukacją środowiskową. Kształtuje ona pełny obraz relacji między człowiekiem, społeczeństwem i przyrodą, ukazuje zależności człowieka od środowiska, uczy odpowiedzialności za zmiany dokonywane w środowisku przyrodniczym [Kieł-czewski 1999, s. 146]. Międzynarodowa strategia edukacji ekologicznej zakłada, że edukacja środowiskowa jest procesem otwartym, w czasie którego społeczeństwo przyswaja sobie wiedzę, opanowuje umiejętności, nabywa doświadczenia, kształtuje wolę działania w celu rozwiązywania problemów środowiskowych. W edukacji ekologicznej konieczne jest rozumienie współzależności między ekologią i ekonomią, poznanie skut-

9